Jedna od realnih pretpostavki je da se poslije dva ili tri dana zasijedanje prekine i nastavi kada patrijarh i članovi Sinoda budu detaljno upoznati sa sadržinom govora predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, najavljenog za 9. septembar, u sjevernom (srpskom) dijelu Kosovske Mitrovice.
DVA KONCEPTA
Tada bi, kako sada stvari stoje, trebalo da se razjasne makar neke od magistralnih dilema vezanih za budućnost srpskog naroda u nekadašnjoj južnoj pokrajini, a posebno suština kontroverznog koncepta razgraničenja sa Albancima, čemu se, do sada veoma uticajni krem pravoslavnog klera energično protivi i doživljava ga kao faktičko priznanje nezavisne države Kosovo.
Izvori Pobjede, dobro upućeni u metodologiju rada crkvenih tijela SPC, ne isključuju ni znatno radikalniju, navodno preventivnu (re)akciju vladika. Mogućnost da se odluče na javno saopštavanje zaključaka Sinoda, utvrđenih prije i bez obzira na sadržaj predsjedničkog govora i time pokušaju da jasnije i konsekventnije usmjere odnos što većeg dijela vjerujućeg srpskog naroda na Kosovu prema jednom od najdelikatnijih istorijskih, državnih, političkih i, iznad svega - emotivnih pitanja gotovo svih generacija Srba, počev od 1389. godine.
ČEMERNI DUH
No, za koju se god varijantu reakcija u vezi kosovskog čvora odlučili, i kako god taj dio priče bio okončan, pred vladikama će se naći i takozvani „izvještaj o teškom položaju srpskog naroda i Mitropolije crnogorsko-primorske Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori“?! U njemu će, doduše, biti izostavljena „bezumna i zlomisana“ ocjena patrijarha Irineja, da im je gore no što je bilo Srbima u Pavelićevoj, fašističkoj Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, ali čemerni duh poruke ostaće jednako šokantan i uznemirujući.
(Opširnije u današnjoj Pobjedi)
