On objašnjava de je tu crkvu još 1993. godine „obila i na nju stavila blindirana vrata ova patrijaršija, i sve do danas u njoj služi njeno sveštenstvo“.
Još 2007. godine, Upravni odbor Centra je pismeno dozvolio Crnogorskoj crkvi da može da vrši službu, ali su kao vlasnici, odbili da joj to pravo i ostvare.
Kazali su: „Evo vi rješenje, pa činite što gođ oćete, mi se dalje nećemo miješati“. Međutim, pravo Crnogorske crkve da vrši službu, Beogradska patrijaršija ometa silom i prijetnjom, uz asistenciju crnogorske policije, koja odbija da zaštiti crnogorsko sveštenstvo i omogući mu da, po dozvoli vlasnika, vrši službu u toj crkvi – kazao je Vučinić.
Centar savremene umjetnosti je 2016. godine, kao vlasnik crkve Svetoga Đorđa na Kruševcu, ističe on, umjesto da pozove policiju da ukloni uzurpatore, i preuzme crkvu, podnio tužbu Osnovnom sudu Podgorici, sa zahtjevom da „Beogradska patrijaršija preda uzurpiranu imovinu za koju pośeduju pośedovni list“.
- To je bio namjerni nonsens, koji je, u konačnome, ishodovao da se crkva na Kruševcu uzakoni na Beogradsku patrijaršiju. Naravno, Osnovni sud joj je to i dosudio, iako nije bilo potrebe za tu vrstu pravne pomoći, jer je taj posao trebalo da završi policija. A onda se Beogradska patrijaršija žalila Višemu sudu, koji je, navodno zbog velikoga broja predmeta, taj predmet, na presuđivanje uputio u Viši sud u Bijelom Polju.
Bjelopoljski Viši sud je 31. maja 2017. godine, ukinuo odluku Osnovnoga suda iz Podgorice, i na temelju izjave dva podgorič- ka popa, koji su tvrdili da je crkva uvijek bila vlasništvo Lješkopoljske parohije, presudio da se ta crkva mora upisati u vlasništvo Beogradske patrijaršije. A Centar savremene umjetnosti je obavezao da Beogradskoj patrijaršiji, na ime troškova parničnog postupka, isplati novčani iznos od 7.625 eura u roku od 15 dana od dana pravosnažnosti, pod prijetnjom izvršenja – pojašnjava Vučinić.
Centar savremene umjetnosti je, potom, pred Vrhovnim sudom zatražio reviziju postupka. Vrhovni sud je, međutim, 17. januara ove godine, donio odluku da je revizija nesonovana i potrvrdio odluku Višeg suda u Bijelom Polju.
- Tako je pravnim marifetlukom, u kojem su učestvovale državna administracija i crnogorsko pravosuđe, Crkva Svetoga Đorđija na Kruševcu, iz državnoga prevedena u vlasništvo Beogradske patrijaršije. Na koncu, još jedino preostaje inicijativa državnom tužiocu da pokrene krivični postupak protivu svih odgovornih lica, koja su dozvolila da se crkva Svetoga Đorđa na Kruševcu, kao državna imovina, prevede na strano i ilegalno pravno lice, Beogradsku patrijaršiju, sa śedištem u Beogradu – zaključio je Vučinić.
PRESUDA
U presudi Vrhovnog suda, koju je donijelo vijeće sudija - Radoje Orović, kao predsjednik, te Vesna Begović, Dragica Milačić, Nataša Božović i Vesna Vučković, navedeno je da se revizije odbijaju kao neosnovane.
- Usvaja se tužbeni zahtjev tužioca-protivtužene i obavezuje tuženi-protivtužilac da preda tužiocu-protivtuženom nepokretnost - Dvorsku kapelu koja se nalazi u Podgorici na Kruševcu koja je upisana u listu nepokretnosti br. 700 KO Podgorica I-kat. parcela br.1297, zgrada br.1, u roku od 15 dana po pravosnažnosti presude – piše u obrazloženju.
Navodi se da se odbija protivtužbeni zahtjev tuženog-protivtužioca kojim je tražio da se utvrdi da je održajem stekao pravo svojine na nepokretnosti, kat. parceli br.1297, zgrada br.1 zvana „zgrada vjerskih zajednica“, površine 52 m2, iz lista nepokretnosti br.700 KO Podgorica I, potes Kruševac, Glavni grad Podgorica, poznata kao Crkva Svetog velikomučenika Dimitrija, kao neosnovan.
