Ulica Tina Ujevića (DUP ''Zlatica B'') prostire se od Ulice brskutske, sjeverno od groblja Zagorič na sjever i sjeverozapad,pored Park šume Zagorič, i ide do Ulice starozlatičke na obali rijeke Morača u dužini od 700m.
Augustin Tin Ujević (1891-1995) je jedan od najvećih pjesnika na prostorima bivše Jugoslavije. Ovaj u međunarodnom književnom periodu, istaknuti i osobeni pjesnik rođen je u Vrgorcu, nedaleko od Makarske, Hrvatska. Filozofiju je studirao u Zagrebu, Beogradu i Parizu. U književnosti se javio originalnim i nadahnutim stihovima pored Prvi sjvetski rat, ali najplodniji period njegovog književnog rada pada u razdoblje između dva svjetska rata. Originalan talenat, snažan i plodan stvaralac, on je svojim prisustvom u međuratnoj književnosti živio uticao na njen tok i razvoj.
Nadovezujući se na Matoša, koji mu je mnogo čemu bio uzor i učitelj, Ujević se brzo razvio u potpuno originalnog književnoga stvaraoca - pjesnika, kritičara esejistu i feljtonistu. Dobar znalac više stranih jezika, pjesnik snažnog senzibiliteta i prefinjenog ukusa, on je sa strogošću i savjesnošću vršio izbor iz stranih književnosti i iz njih prevodio (M. Prsut, Rembo, Po, Meredit, Konrad i dr.). Za života su mu izašla djela: Lelek sebra (1920), Kolajna (1926), Dva glavna bogumila (1931), Neđelja maloljetnih (1931), Auto na korzu (1931), Ojađeno zvono (1936), Ljudi za vratima gostionice (1938), Skalpel kaosa (1938) i Žedan kamen na studencu (1954).
Davanjem naziva ulici po imenu Tina Ujevića, čija profesionalna biografija ukazuje na to da se radi o ličnosti čije djelo je od izuzetnog međunarodnog društvnog, kulturnog i humanističkog značaja, simbolično i trajno se čuvaju uspomene na istaknutog stvaraoca, koji je dao izuzetan doprinos razvoju književnosti i kulture između dva svjetska rata, u skladu sa čl. 1 i 5 Zakona o spomen-obilježjima.
Ulica Vojvode Drekala (DUP ''Kakaricka gora'') prostire se od Ulice ratnih veterana na istoku, brdom Kakaricka gora i pored Javne ustanove za smještaj i rehabilitaciju i resocijalizaciju korisnika psihoaktivnih supstanci - Podgorica, izlazi na regionalni put Podgorica - Kuči. Dužina u zahvatu DUP-a ''Kakaricka gora'' iznosi cca 500 m.
O porijeklu i životu Vojvode Drekala postoje mnoga predanja, mišljenja i stavovi istoričara ali ne postoji dovoljno pisane dokumentacije. Pretpostavlja se da je živio sredinom i u drugoj polovini XVI vijeka. O njegovom porijeklu postoje različite pretpostavke, da porijeklo vodi od Kastriota, odnosno da je potomak Vojvode Đerđa Kastriota, dok drugi istoričari smatraju da vodi porijeklo od Mrnjavčevića. Predanja se podudaraju da je njegova majka arbanaškog porijekla. Izabran je za vojvodu na prijedlog tadašnjih vojvoda kučkih Dreca Dedina i Žija Peralova, na opštem zboru održanom na mjestu Gorica, u selu Ubli. Svojim radom i djelima je bio posebno zaslužan za tu titulu.
Jedan od posebnih događaja je njegov odlazak u Skadar kod onadašnjeg vezira koji je planirao krvavi pohod na Kuče, zbog njihove neposlušnosti i plaćanja harača. Drekale je uspio odvratiti vezira i on je odustao od planiranog pohoda na Kuče. Drekale je poginuo na katunu Rikavac, đe su ga napali Klimenti (ljudi iz tog plemena) i tom prilikom poginuo je i njegov sin Nikola i prijatelj Lisičić iz Podgorice. Tamo su i sahranjeni a kasnije je Drekalu podignut spomenik.
Nakon njegove smrti za vojvodu je izabran njegov sin Lale. Preko trista godina kučke vojvode bili su potomci vojvode Drekala. Davanjem imenta ulici po vojvodi Drekalu, simbolično se čuvaju uspomene na istaknutu ličnost, posebno značajnu za istoriju plemena Kuča u skladu sa članom 5 Zakona o spomen-obilježjima i njeguje tradicija plemenskoga društva u Crnoj Gori.
