Zemljotres u Italiji je samo jedna u nizu katastrofa koje su u skorije vrijeme pogodile Evropu. Na sreću, broj žrtava je daleko manji nego što je bio u najvećim svjetskim katastrofama koje su zabilježene u istoriji.
Međutim, istorija je pokazala da je i Evropa veoma podložna brojnim prirodnim nepogodama, pa i onima koje mogu da odnesu stotine hiljada života. Zemljotresi ovog intenziteta mogli bi da utiču i na povećanje aktivnosti vulkana, a u Italiji ih ima dosta.
Učestalost katastrofalnih zemljotresa, poplava i suša ukazuje na to da bi i u budućnosti moglo doći do velikih tragedija izazvanih prirodnim silama, ali i ljudskim faktorom.
Najjači zemljotresi koji su zabilježeni u istoriji Starog kontinenta su imali intenzitet od oko 8,5 do 9 stepeni Rihterove skale. Takav potres je na Kritu 365. godine nove ere izazvao i razoran cunami i odnio možda i pola miliona života.
U skorijoj istoriji najviše ljudi je stradalo u zemljotresu 1908. godine u Mesini na Siciliji.
Prema nekim procjenama, u zemljotresu jačine oko 7,1 stepeni i cunamiju koji je on izazvao poginulo je oko 123.000 ljudi. Za zemljotres koji je 1755. godine pogodio Lisabon, procjenjeno je da je bio jačine između 8,5 i 9 stepeni Rihterove skale. On je takođe pokrenuo i cunami, a ukupan broj žrtava je od 10 do 100.000 ljudi.
Kada bi se neki tako jak zemljotres danas desio negdje u Evropi, posljedice bi mogle biti i mnogo gore, zbog većeg broja stanovnika i izgrađenih zgrada, mostova.
Erupcije
Najpoznatija i najsmrtonosnija erupcija vulkana u Evropi jeste ona u kojoj su uništeni gradovi Pompeja i Herkulanum 79. godine nove ere. Vulkan Vezuv je tada doveo do smrti 33.000 ljudi. Ta erupcija je treća najsmrtonosnija na svijetu. Međutim, kada bi se danas desila takva eksplozija Vezuva, broj žrtava bi mogao da se mjeri milionima.
Druga najveća erupcija vulkana u Evropi desila se 1783. godine na Islandu, a krivac se zove Laki. Oko 9.350 ljudi ili skoro četvrtina stanovništva Islanda umrla je, a više od polovine goveda, ovaca i konja je uginulo. Životinje su stradale zbog udisanja otrovnih gasova, a ljudi najviše od gladi. Posledice ove erupcije bile su osjetne u cijeloj zapadnoj i srednjoj Evropi.
Poplave
Najviše žrtava poplava u Evropi pretrpjela je Holandija. Najsmrtonosnija poplava je poznata kao Poplava Svetog Feliksa koja je 1530. godine ubila oko 120.000 ljudi i uništila većinu zemljišta. Holandiju su i prije toga pogađale katastrofe. Tako je u poplavi 1212. poginulo 60.000 ljudi, 1219. godine 36.000, a u poplavama 1287. nastradalo je između 50.000 i 80.000.
Poplave su sve učestalije u Evropi, što je jedna od posledica globalnog zagrevanja. Velike padavine izazivaju i klizišta u kojima takođe ljudi stradaju i nastaje velika šteta.
Toplotni talasi
Najsmrtonosnija skorašnja katastrofa je bio toplotni talas koji je pogodio Evropu 2003. godine. Kad svakodnevno čujete da je nekoliko ljudi stradalo od toplotnog udara, to nije ništa neobično.
Međutim kada se taj broj sabere i saznate da je 2003. godine stradalo oko 70.000 ljudi u Evropi, onda je stvarno vrijeme da se zabrinete.
U Rusiji je 2010. godine zbog toplotnog udara, požara i suša život izgubilo oko 56.000 ljudi. Statistika kaže da prosječne godišnje temperature stalno rastu. Ukoliko se nešto ne promjeni, broj žrtava zbog visokih temperatura biće sve veći.
