Prisustvo ove ugrožene divlje mačke do sada je utvrđeno na dva lokaliteta, u Nacionalnom Parku “Mavrovo” u Makedoniji i na planini Munella u Albaniji, što ukazuje na fragmentaciju populacije. Takođe je uz pomoć kamera zamki u toku marta mjeseca 2014. godine, zabilježeno prisustvo samo jedne jedinke Balkanskog risa na teritoriji Nacionalnog parka Prokletije na Kosovu.
Jedini zvanični podaci za Crnu Goru, odnose se na DNK materijal, koji je CZIP tim uzeo sa odstrijeljenih jedinki u predhodnom periodu, među kojima je i odstrijeljeni mužjak risa na teritoriji Kaludre 2002. godine. Prisutnost ovog šumskog samotnjaka na teritoriji Crne Gore još uvjek nije zvanično registrovan.
U poređenju sa svim velikim zvjerima prisutnim na crnogorskoj teritoriji, ris je sa naučnog stanovišta najslabije istražena i široj javnosti najmanje poznata vrsta. Velike zvjeri nalaze se na vrhu hranidbenih lanaca kopnenih ekoloških sastava i važan su dio biodiverziteta. Upravo zbog takve uloge, čovjek ih veoma često doživljava kao konkurenciju.
Naučni podaci koji su omogućili upis na IUCN crvenu listu, dobijeni su kroz “Program oporavka Balkanskog risa” koji se od 2000. godine sprovodi u Makedoniji i Albaniji, a od početka 2013. Godine i u Crnoj Gori i Kosovu. Cilj ovog programa jeste da osigura opstanak ove životinje, poboljša upravljanje i nadzor unutar i izvan zaštićenih područja, kada su u pitanju divlje životinje, što podrazumijeva konstruktivnu saradnju između vladinih i nevladinih institucija na nacionalnom i međunarodnom nivou, sa posebnim akcentom na podizanje svijesti građana, kaže se na kraju saopštenja.
