„Vladajućim elitama na nivou države i opštine Herceg Novi su važnije teme prodaje preostalih resursa (Brodogradilište, Institut Igalo...) i bivših vojnih objekata, bez provjere ispunjenja obaveza investitora da reguliše zagađeno podmorje, nego teme očuvanja Bokokotorskog zaliva. Kad bi Skupština Crne Gore ili skupštine opština u Boki održale barem jednu sjednicu pod morem, uz korišćenje ronilačke opreme svakako, shvatile bi da je naše podmorje veća deponija od one izgrađene na Koniku. Možda bi tada, poput civilizovanih demokratskih država Evrope, počelo da se prelazi sa riječi na djela, pa bi se pored organizovanja raznih proslava krenulo i u regulisanje ovog suštinskog pitanja za turizam - deklarativno glavne razvojne grane ekonomije“, saopštio je Gačević Portalu Analitika.
On pita zašto koalicioni partneri u Herceg Novom ne iniciraju sjednicu Skupštine opštine na temu davanja koncesija (pr. Rosa i Lučice), uz obavezu koncesionara da očiste i zaštite podmorje na datoj im koncesionoj teritoriji.
„Zašto im ne dati pravo da izgrade sidrišta po evropskim standardima i obaveze sređivanja haosa koji vlada nad i pod vodom? Zašto se ne organizuje jaka služba inspekcije i zaštite uz velike novčane kazne koje bi finansirale i službu i akcije čišćenja? Zar je teško utvrditi ko baca kancerogene azbestne krovne pokrivače, armirane gume, šporete, brodske i druge motore u naše more? Zar je teško utvrditi ko demontira i uništava bezbjedonosnu ogradu na Njivičkom putu i ostavljaja šut uz put gradeći svoju kuću, a ugrožavajući druge na koje može sletjeti auto ili kamion? Građanski pokret URA na ova i mnoga druga pitanja traži i tražiće odgovore od nadležnih u državi i opštini Herceg Novi. Iskreno se nadamo da će kada pogledaju snimke na linkovima koje prilažemo krenuti u akciju“, zaključio je Gačević.
