On je, na konferenciji za novinare, rekao da država mora stvarati stabilan i povoljan društveno-ekonomski okvir i da sprovodi konzistentnu agrarnu politiku kroz izdašnu direktnu podršku proizvođačima.
“Mora postojati što širi obuhvat korisnika, uz neminovno povećanje sa sadašnjih pet na više od 20 miliona EUR. Crnoj Gori treba sveobuhvatna politika ruralnog razvoja koja će prepoznati najvažnije prioritete i unaprijeđivati uslove života na selu, takođe uz znatno veću podršku koja na godišnjem nivou treba da iznosi više od 20 miliona EUR“, rekao je Marković.
URA, kako je dodao, predlaže i znatno veću podršku poslovima od javnog interesa u poljoprivredi, bez koje nema uspješnog razvoja.
Marković smatra da je neophodan odgovoran odnos prema javnom interesu u poljoprivredi kao jednom od ključnih sektora ukupnog ekonomskog i društvenog razvoja Crne Gore.
“A to, između ostalog, podrazumijeva podršku konceptu održivog razvoja poljoprivrede, podizanje konkurentnosti kroz investicije u primarni sektor i u prehrambenu industriju, uvođenje međunarodnih standarda i pravila radi stvaranja predvidivog i pozitivnog ambijenta za proizvođače“, rekao je Marković.
Prema njegovim riječima, neophodno je snaženje vrijednosnog lanca hrane i promocija crnogorske poljoprivrede koja modernom potrošaču nudi male količine veoma specifičnih i geografskim područjem uslovljenih proizvoda, uz učvršćivanje veze sa turizmom kao važnim generatorom razvoja poljoprivrede.
On je rekao da razvoj zasnovan na znanju mora da važi bez izuzetka za poljoprivredu, kao i da paralelno treba razvijati komercijalnu i proizvodnju na malim porodičnim gazdinstvima.
"Preduzetništvo i komercijalnu proizvodnju posebno treba stimulisati kroz podršku investicijama, ali će svoje mjesto u proizvodnji hrane i dalje imati mala nekomercijalna gazdinstva, koja proizvode prepoznatljive crnogorske proizvode, odnosno prerađevine od mlijeka i mesa, vino, med, voće i prerađevine od voća, i staraju se očuvanju crnogorskog sela”, kazao je Marković.
Prema njegovim riječima, značaj poljoprivrede je ogroman jer stvara oko osam odsto bruto domaćeg proizvoda (BDP) i angažuje više od 24 odsto ukupnog broja zaposlenih.
“Kakav je odnos države prema ovom važnom sektoru? Ukupan Agrobudžet u posljednjih nekoliko godina ne prelazi 20 miliona i to je neobjašnjivo i nedopustivo ispod onog što su realne razvojne potrebe. Manji je od budžeta većine susjednih zemalja bilo u pogledu učešća u ukupnim izdvajanjima, bilo u pogledu iznosa po jedinici proizvodnje, odnosno hektaru ili grlu stoke“, ocijenio je Marković.
On je saopštio da je veoma mali obuhvat korisnika budžetskih sredstava, odnosno manje od tri odsto površina koje se koristi obuhvaćeno je podsticajima, a u stočarstvu ni 20 odsto gazdinstava i umjesto da se broj korisnika povećava, on stagnira ili se čak smanjuje.
„Ne usklađuje se sa EU modelom podrške niti u pogledu prihvatljivih mjera niti u pogledu iznosa podrške. Da li, onda, država ima domaćinski odnos prema poljoprivredi? Odgovor je ne, a najbolje o tome govore brojke”, zaključio je Marković.
