“U tom smislu bi se morala napraviti jedna jedinstvena jezička politika, kako od strane fakulteta za književnost, naučnih i kulturnih ustanova, medija, te šire društvene i političke zajednice”, smatra književnik Milorad Popović.
Promjena društveno-jezičke realnosti zahtijeva i promjenu osnova za standard, smatra Goran Drinčić, sa Fakulteta za crnogorski jezik na Cetinju.
“Ne treba normativna akta crnogorskog jezika doživljavati kao što je nešto sad izvještačeno ili politički stvoreno. Radi se prosto, o uvažavanju državne, društvene i svake druge realnosti, odnosno činjenice da u standardologiji kao grani lingvistike nema dileme o tome šta treba da predstavlja osnov za standard jezika neke zemlje. To su opšte jezičke prisutne karakteristike na teritoriji koja govori tim određenim jezikom”, kaže Drinčić.
Iako Ustav Crne Gore poropisuje crnogorski kao službeni, a u ravnopravnoj upotrebi su srpski, bosanski i hrvatski jezici, zagovornici srpskog smatraju da i tom jeziku treba ustavna zaštita.
“Srpski kao većinski jezik mora biti normiran u Ustavu kao službeni, a sve drugo je diskriminacija i vodi daljem produubljivanju podjela što nikome od nas nije potrebno”, smatra književnik Dragan Koprivica.
Lingvista Igor Lakić nosuđuje svaku nekritičku upotrebu stranih riječi.
“Situacija je takva da morate uvesti neke riječi, ali s druge strane jezik morate zaštititi od nekritičke upotrebe onih riječi za koje mi već imamo riječ u našem jeziku”, kaže Lakić. (Portal RTCG)
