Sve se to događalo posljednjih mjeseci prošle godine, kada su Iračani, iako su na raspolaganju imali i mnogo naprednije avione, poput američkog školskog aviona T-6A “teksan II”, bili prinuđeni da u borbenim dejstvima koriste “lastu”, iako joj to nije primarna namjena.
"Verzija “teksana” kojima raspolaže iračka vojska nije naoružana i nema mogućnost da bude naoružana. Za razliku od njih, “lasta” može da ponese do 220 kilograma ubojnih sredstava, kontejnere sa mitraljezima 7,62 i 12,7 milimetara ili bombe težine do 100 kilograma. Što je još bitnije, nosači ubojnih sredstava na “lasti” su “univerzalni”, tačnije na njih se mogu kačiti bombe proizvedene i u Rusiji, SAD, Francuskoj", objašnjava vojni analitičar Aleksandar Radić za Blic.
On, takođe, dodaje da su i irački helikopteri „mi-17“, koji dejstvuju protiv boraca ISa, naoružani po osnovu ugovora koji su Iračani imali sa Jugoimport SDPR-om. A njihov borbeni komplet obuhvata i modernizovane navodeće rakete “maljutka”, top M-55 kalibra 20 milimetara, top na vratima, kao i lansere nevođenih raketa.
Prva od 20 naručenih “lasta” Iraku je isporučena juna 2010., a posljednja jula 2011. U međuvremenu, iračko vazduhoplovstvo ojačano je i sa nekoliko ruskih jurišnih aviona „su-25“, kao i ruskim helikopterima „mi-28“.