Piše: Beba KAPIČIĆ
"Poražavajući aspekt svakog nacionalizma je da ne razumije da su nacionalizmi slični jedan drugome kao slike u zrcalu, da je većina njihovih priopćenja nešto što se već čulo na drugim mjestima i u drugim vremenima. Uskogrudni u svojoj etnocentričnosti, sigurni u svoju superiornost, indiferentni prema kulturnim dostignućima, vjerskim običajima i političkim interesima i strahovima svojih susjeda, sve što su 1990. godine trebali bio je vođa koji bi ih odveo u katastrofu. Kako to da sam je vidio što mnogi drugi nisu? Ili, kako bi Srbi rekli, što me je učinilo odrodom (otpadnikom)?" Čarls Simić - Otpadnik
Zagužvao se januar mnogo toga svalilo se na leđa prvog meseca godine nove!
Usred Pariza grada svetlosti i ljubavi zbog religija koje haraju svetom ugašeni su životi slobodnomislećih.
"Neće nam mnogo doneti, danas, odgovor na pitanje da li treba osuditi vekovno slepilo arapskih društava, ili pak vekovnu pohlepu zapadnih sila...Ono što je izvesno - a što teško pada na današnji svet, to je činjenica da su se više decenija potencijalno modernizatorski, laički elementi arapsko-muslimanskog sveta tukli protiv Zapada; da su,čineći to, zalutali, materijalno i moralno, na put bez izlaza; i da se Zapad tukao protiv njih, često zastrašujućom efikasnošću, a ponekad uz podršku verskih pokreta."- Amin Maluf
Verske starešine, zbog čijih se manipulacija vekovima cedila krv sa njihovih svetilišta, sve u ime i za spas čovečanstva ujedinile su se ovoga puta, osudivši diskretno poslednji krvavi pir u Parizu, dali su olakšavajuće okolnosti od vere izmanipulisanim asasinima, osudivši žrtve zbog vređanja verskih osećanja bezazlenim karikaturama!
Oglasio se i Portparol Srpske pravoslavne crkve Irinej izjavivši da su neki naši elektronski i štampani mediji preneli karikaturalne prikaze islamskog proroka Muhameda, ne vodeći računa o tome da na taj način najgrublje vređaju verska osećanja i ubeđenja naših sugrađana islamske vere.
Nisam primetila da se neko iz tog gnezda gavrana sa Kosančićevog venca oglasio povodom stradanja 7000 bošnjaka muslimanske veregenocida u Srebrenici ili ogradio od jata njihovih pripadnika koji su blagosiljali i krili od pravde izvršioce zatiranja “turskog semena”!
"Sve su religije zasnovane na strahu mnogih i lukavosti malobrojnih”- Stendal
Pod uticajem pokojnog oca i sina srpskog, kalemara Dobrice Ćosića koji ga je informirao tijekom " veselih" devedesetih po istoj tragičnoj temi oglasio se neobavešteni Noam Čomski da uporedi neuporedivo, zločin u Parizu sa stradanjem nevinih zaposlenih u RTS u vreme NATO bombardovanja Srbije, za intelektualca tog renomea to je nedopustivo!
Risto alijas Amfilohije zaposlen u SePeCe-u, opet je prekoračio svoja ovlašćenja, povodom posete Hašima Tačija sekularnoj državi Crnoj Gori pokušava da opstruira pomirenje u regionu posle bestijalnih ratova u zadnjoj deceniji dvadesetog veka i inspiriše pokolenja za nova krvoprolića:
„Priznavanjem nezavisnog Kosova pljunuli su na kralja Nikolu Prvog Petrovića, ali su se odrekli i onoga što je značila Mojkovačka bitka. Ako bi Tači vratio ono što je sve do 1945. bilo crnogorsko, time bi se vaspostavila prava Crna Gora”, rekao je on dodajući da je Zetska banovina imala preko 30.000km2 i da je između ostalog obuhvatala Pelješac, Štono, Mljet, Dubrovnik, teritoriju do reke Naretve…„ I Rašku oblast, Novu Varoš, Novi Pazar do Mitrovice, a i kraj do Đakovice i do Prizrena. Tako je bilo do 1945. kada se dogodilo čerečenje Kosova, a time i Crne Gore”, rekao je on.
Jezikom neprimerenim liku i delu nekoga ko slovi za božijeg izaslanika na Zemlji dodao je da „će uvijek biti onih koji će sopstvene interese i interese debelog crijeva proglašavati za ideologiju”, a tih nažalost najviše ima pod skutima SePeCe-e gde su mnogi ogrezeli u bahatosti i bahanalijama, od crkava napravili dvorce i burdelje, od Ostroga Delta siti i sve u slavu božiju, pravoslavlja i Srpstva osnivaju tajkunske firme za promet nekretninama i grade turističke objekte.
"Koji puta bi neki od naših posjetitelja stao braniti Srbe. Mi imamo časnu povijest, punu herojskog žrtvovanja i beskrajnih patnji u obrani Europe od Otomanske imperije za što nam nitko nikad nije rekao hvala. Mi smo lakovjerni naivci koja uvijek misle bolje o svojim susjedima nego što to oni zaslužuju. Mi smo se priklonili Engleskoj i Americi kad su nacisti već okupirali ostatak Europe i kad je bilo samoubilački ići protiv njih. Da, mi smo to učinili, rekla bi moja baka, jer smo budale koje su pretjerale u umišljenosti o svojoj historijskoj važnosti. Gomila lopovluku sklonih blentavih seljačina, koji su najsretniji bili pod Turcima, bez slobode, bez obrazovanja i bez ambicija osim da ispeku odojka za poneki praznik.”- Čarls Simić-Otpadnik
U Srbiji plaćeničke, eksponirane kreature koje sebi pripisuju profesiju novinara orljaju, zagađujući inače devastirani, posrnuli, ogrezao u korupciji, šundu, udvorištvu i lažima medijski prostor! Dopuštajući sebi da i legalno izabrane predstavnike drugih država predstavljaju kroz percepciju svojih bolesnih snova zasnovanih na mržnji prema svemu što nije u skladu sa njihovim izopačenim svetonazorima, nanoseći štetu ovoj tužnoj zemlji koja se batrga da izađe iz ponora u kome se nalazi.
Posle devedesetih u kojima su grđani Srbije uz povike Slobo-Slobodo hranjeni nacionalizmom, moštima Cara Lazara, pravoslavljem, uvlačeni u krvave ratove, raseljavani, manipulisani i od “njihovih” i “naših” da bi nalogodavci sa svojim pomagačima u kvazi tranziciji pretočili novac stanovništva u svoje kasice, shvatili su danas mnogi, ali kasno, gnusnu prevaru! Zavođenje reda u devastiranoj zemlji krenulo je pogrešnim putem od opljačkanih građana sa smanjenim platama i penzijama, na onima koji ne mogu da plate kartu u Bus-plusu trenira se strogoća, ne shvatajući da se država, zakoni, uredbe poštuju kada je država pravna, kada omogući pristojan život svojim stanovnicima, kada nema lopovluka i korupcije u neograničenim količinama, a ne u zemlji u kojoj su pljačkaši vinovnici ekonomskog kolapsa uvažena klika koja nam danas nudi recepte za oporavak! Zakon o poreklu imovine se pod hitno mora doneti, po kome će se tražiti i poreklo tog čuvenog prvog miliona i ostalih koji nisu kod mnogih ovde pošteno zarađeni, da bi građani shvatili da se Srbija od zemlje pretvara u državu koju poštuju jer i ona poštuje njih i zbog njih postoji!
Januar nas podseća na jedno davno herojsko vreme ovih prostora, na veličanstvenu, herojsku antifašističku borbu Titovih partizana.
Igmanski marš izveden je u noći između 27. i 28. januara 1942. godine, po dubokom snijegu i velikoj hladnoći - od minus 38 stepeni, a 800 pripadnika Prve proleterske brigade pješačilo je 17 sati.
Jugoslovenski partizani dali su nemerljiv doprinos u pobedi nad fašizmom da se nikada ne bi ponovio Aušvic, najveći nacistički logor, jedan od ključnih simbola koji govori o strahotama holokausta.
“Pre sedamdeset godina, kada su se jedinice Crvene armije približavale logoru, 60.000 zatvorenika prisiljeno je da krene na „marš smrti“. Četvrtina njih je umrla tokom puta. Kada su sovjetske trupe oslobodile logor 27. januara 1945. godine, u njemu su zatekli samo one za koje su Nemci procenili da su previše slabi za putovanje. Pokušaji Nemaca da unište zgrade, gasne komore i peći u logoru, osujećeni su brzim napredovanjem sovjetskih snaga. Tako su danas veliki delovi Aušvica ostali odlično očuvani – svedočeći o mestu zločina gde je ubijeno više od milion ljudi.”
Aušvic je najgori slom civilizacije u ljudskoj istoriji - rekao je predsednik Evropskog parlamenta Martin Šulc na obeležavanju sedamdesete godišnjice od njegovog oslobađanja!
Ovog januara NIN-ovu nagradu dobio je roman Filipa Davida “Kuća sećanja i zaborava”! Zahvaljujući nagradi u mnogim intervjuima koje daje Filip David opet opominje i podseća na poremećenost našeg društva u kome se od nažalost tzv. demokratskih snaga revidirala istorija, slavili i amnestirali zločinci i kolaboracionisti, tražila rehabilitacija Milana Nedića - srpske majke!
“Masovno hapšenje Jevreja u Srbiji i odvođenje u logore počelo je već u avgustu 1941. godine, odmah po nemačkoj okupaciji Srbije, u čemu je ključnu ulogu imala srbijanska kvislinška vlada Milana Nedića, čija je policija i žandarmerija svojski pomagala nacistima, kao i odredi smrti Dimitrija Ljotića. Već u avgustu 1942. godine Srbija je, među prvim državama u Evropi, proglašena "judenfrei".
“Poznati biopsiholog Nigel Barber završio je novo znanstveno istraživanje koje je pokazalo kako je ateizam najrašireniji u razvijenim zemljama, te da će u potpunosti zamijeniti religiju do 2041. godine .
Barber ističe kako su, suprotno od tvrdnji religijskih vođa, države s većinom ateista visoko moralne nacije s iznad prosječnim razinama društvenog povjerenja, ekonomske jednakosti, niskog kriminaliteta i visoke uključenosti građana.”
NIN-ova nagrada Filipu Davidu, redovi mladih ispred JDP-a,održavanja muzičkog festivala Egzita proglašenog za najbolji festival Evrope 2014. g. …daju nadu da će se poremećenost našeg drušva smanjivati sa generacijama koje dolaze,zbog toga moramo čistiti svoje dvorište od laži, manipulacija, skrivanja i iskrivljavanja činjenica naše dalje i skorašnje istorije od pomahnitalih nacionalista i dela crkvenih uposlenika!
"Prva osoba koja mi je govorila o zlu koje postoji u svijetu bila je moja baka. Ona je umrla 1948. ali ja je se živo sjećam jer se ona brinula o meni i bratu kad bi naša mama odlazila na posao. Ta sirota žena imala je više zdravog razuma od većine ljudi. Slušala je na radiju govore Mussolinija, Hitlera i Staljina, a znajući nekoliko jezika razumjela je kakve su sve imbecilnosti ovi govorili. Ali ono što ju je još više uznemiravalo od njihovih opakih govora bili su njihovi ushićeni sljedbenici. Tada to nisam shvatio, ali ona me je naučila nečemu za cijeli život. Čuvaj se takozvanih velikih vođa i kolektivnih euforija koje oni pokreću.
A možda, kad bih razmislio, ne bi se ni upuštao u objašnjavanje. Balkan, s brojnim nacionalnostima i tri različite religije previše je složen da bi ga se objasnilo i događajima dalo neki smisao. Pogotovo kad svaka etnička grupa piše svoju povijest, spominjuću samo nepravde koje su učinjene njima, a prikladno ispuštajući sve svinjarije koje su oni činili susjedima tokom stoljeća.” Čarls Simić-Otpadnik
