Film “Teorija svega” snimljen je prema knjizi “Putovanje prema beskonačnosti: Moj život sa Stivenom” (Traveling to Infinity: My life with Stephen) u kojoj je Džejn opisala svoju uzbudljivu, ali i traumatičnu vezu sa ovom naučnom ikonom. Ipak, scenario filma ponešto se razlikuje od knjige, što je u razgovoru potvrdila i sama Džejn.
- Neki djelovi filma se poklapaju sa našim životom, ali neke scene su prilično pretjerane - rekla je Džejn - Između njegovog ateističkog stava i mojih hrišćanskih vjerovanja uvijek je postojala tenzija, ali nismo pokušavali da preobratimo jedno drugo.
Kada su se upoznali, on je već stekao diplomu iz teorijske fizike na Oksfordu, kao i doktorat na Kembridžu. Pred njim je bila sjajna karijera, ali nedugo nakon susreta sa Džejn završio je u bolnici gdje mu je dijagnostikovana amiotrofična lateralna skleroza (ALS), teška i neizlječiva bolest motornog neurona od koje 95 posto oboljelih umire u roku od pet do 10 godina. Ubrzo nakon izlaska iz bolnice Stiven je na ulici sreo Džejn i pozvao je da izađu.
Postali su nerazdvojni, a vjerili su se kada je Džejn nastavila studije u Londonu. Mladi par se vjenčao 1965. godine u Kembridžu, a u to doba Hoking je još mogao da hoda bez tuđe pomoći. Uskoro se njihova porodica povećala: 1967. godine dobili su sina Roberta, a 1970. godine ćerku Lusi.
Stivenovo zdravlje se sve ozbiljnije pogoršavalo i bio je prikovan za invalidska kolica. Uprkos tome gradio je naučnu karijeru, pa je 1979. godine na Kembridžu preuzeo Lukasijansku katedru iz matematike koju je nekad držao Isak Njutn. Te godine Hokingovi su dobili i sina Tima.
Ipak, njegova bolest i rastuća slava loše su se odražavali na njegov porodični život. Iako je u Džejnin život u to doba već ušao Džonatan Hejler Džouns, ona je još voljela Stivena kom je 1985. godine spasila život kada je u Ženevi zamalo umro od upale pluća. Hoking je bio u komi induciranoj ljekovima i na aparatima za održavanje života, a ljekari su mislili da mu je došao kraj. Predložili su Džejn da se isključe aparati, no ona je to odbila i organizovala je suprugov prevoz avionom do bolnice u Kembridžu, gdje se oporavio.
Dvije godine kasnije, Hoking je objavio svoju knjigu “Kratka istorija vremena” koja je prevedena na 44 jezika i prodata u više od 10 miliona primeraka. Ali, braku nije bilo spasa. Fizičar je na Božić 1989. godine napustio porodicu i počeo život sa Ilejn Mejson, najambicioznijom među njegovim bolničarkama i suprugom inženjera Dejvida Mejsona, tvorca specijalnog sintetizatora pomoću kog Hoking komunicira.
Vjenčao se sa Ilejn 1995. godine, a ubrzo su se pojavile glasine da ona zanemaruje i fizički zlostavlja nepokretnog supruga, pa se nekoliko puta vodila policijska istraga. Krajem 90-ih Džejn, koja se u međuvremenu udala za Džonatana Džounsa, objavila je autobiografiju “Muzika koja pokreće zvijezde” u kojoj je Hokinga opisala kao egoistu, manipulatora i tiranina.
- Postojaja su dva Stivena: jedan je bio vunderkind poznat u javnosti, koji je svladao ALS i putovao svijetom. Drugi je bio Stiven u kućnoj atmosferi, gdje nas je njegova bolest gurala u našu vlastitu crnu rupu - zapisala je Džejn.
Traumatični prekid odnosa s prvom suprugom i djecom najteže je podnijela ćerka Lusi koja je bila najbliža ocu. Ona je bila u neuspjelom braku u kom je rodila autističnog sina Vilijama, a potom je pala u depresiju i odala se alkoholu, pa se liječila u klinici u Arizoni. Kada je 2006. godine okončao brak sa Ilejn, Stiven je obnovio pokidane veze sa svojom djecom, posebno sa Lusi koja se sa sinom preselila u Kembridž da bi se brinula o ocu. (Jutarnji.hr)
