Jedinstveni oblik Džoserove piramide može se objasniti gledajući građevinske objekte koji su bili u upotrebi prije gradnje samih piramida. Tokom ranodinastijskih razdoblja i Starog kraljevstva, za označavanje grobnica elitnih članova društva korištene su pravougaone strukture s ravnim krovovima.
Te građevine, napravljene od blata i opeke ili kamena, bile su poznate pod nazovom mastabas - na arapskom „klupa od blata“.
Možda s namjerom da nadmaši svoje prethodnike, Džoser je odlučio da napravi šest mastabasa jednog na drugom, čime je zapravo izgradio stepenastu piramidu. Možda je izgradnja stepenaste piramide bila odraz evolucije u arhitekturi, ili kao oltar kojim bi se olakšalo kraljevo uzdizanje u božansko carstvo nakon njegove smrti.
Bez obzira na razloge za ovu inovaciju, stepenasta piramida bila je arhitektonsko čudo svog vremena. S visinom od 62 metra, ona je dominirala tadašnjim krajolikom.
Ipak, piramida je samo dio većeg kompleksa grobnice, koji je služio u slavu kulta faraona. Cijeli kompleks prostire se na 15 hektara površine, a okružen je zidom svjetlosti Tura od krečnjaka visokim 10,5 metara.
U kompleks vodi samo jedan ulaz koji se nalazi na južnoj strani i natkriven je kolonadama. Stubovi ovog dijela napravljeni su od klesanog krečnjaka i liče na snopove stabljika. U južnom dvorištu nalazi se i oblo kamenje za koje se smatra da je povezano s festivalom SED, važnim ritualom pomlađivanja, koji je obavljao sam faraon nakon 30 godina vladavine.
Što se tiče same piramide, njen ulaz nalazi se na sjevernoj strani, odmah pored hrama. Ovaj hram služio je za dnevne rituale za mrtve, i donošenje darova faraonu za zagrobni život. Stepenasta piramida odolijeva zubu vremena već četiri i po hiljade godina. U posljednjih desetak godina radi se na opsežnoj restauraciji cijelog lokaliteta kako bi se vratio prvobitni izgled i sjaj najstarije piramide.
Dnevnik.hr
