Građani Crne Gore nedovoljno informisani kao i u mnogo čemu, stalno bombardovani polovičnim i nepotpunim informacijama na nivou poluistina, stereotipa i predrasuda uzrok je što veliki dio naroda ne razumije i suštinski ne zna šta je vojna Alijansa, odnosno NATO savez. Diskusije začinjene politizacijom, licitacijama dnevne politike sa potpunim odsustvom dublje analize, koja bi objašnjavala dominantne subjekte i učesnike današnjih međunarodnih odnosa i koja je ključna uloga NATO saveza u izazovima savremenog svijeta. To su i glavni uzroci odsustva dominantnog uvjerenja u javnosti Crne Gore o važnosti NATO integracija.
Težnje za globalnu bezbjednost: NATO savez je političko- vojna organizacija 28 država Evrope i Severne Amerike sa osnovnom ulogom da zaštiti slobodu i bezbjednost svih njenih članica, političkim i vojnim sredstvima. Ključni dio sporazuma svih članica je, da napad na jednu članicu Alijanse smatra se napadom na sve njene članice. To je političko bezbjednosni sistem u stalnoj transformaciji koji stalno unapređuje strukturu, kako bi odgovorio cilju koji je pred sobom postavio, sa težnjom da postane okosnica globalnog sistema bezbjednosti. Nastanak NATO saveza uslovili su događaji tokom hladnog rata kada su zapadne sile na čelu sa SAD-om suočene sa ideološkim i vojnim pretnjama Sovjetskog Saveza. Sve vrijeme zategnutih odnosa, prije svega ideološke prirode, a i trke u naoružanju uloga NATO saveza bila je jasno definisana. Raspadom Varšavskog pakta otopljavanjem odnosa sa Sovjetskim Savezom, vjerovalo se da je NATO predviđen za ropotarnicu istorije.
Iako se mislilo da je kraj hladnog rata uklonio „ invazione“ prijetnje u Evropi su buknuli etnički konflikti, između ostalog i na prostorima bivše Jugoslavije kao i najnoviji događaji u Ukrajini što je NATO stavilo pred nova iskušenja. NATO savez najbolje možemo shvatiti na primjeru Kosova i Srbije. Da je politička elita Srbije prihvatila 1994 da uzđe u partnerstvo za mir, 1999 godine vojska Srbije bi bila u sastavu NATO saveza na Kosovu. Posledice bi bile jasne, ne bi došlo do bombardovanja, a rešenje za Kosovo bi svakako izgledalo drugačije i mnogo povoljnije za Srbiju.
Mentalni čvorovi protivnika nezavisnosti: U izvrnutom univerzumu pojedinaca i partija koji su bili pronosirani protivnici nezavisnosti Crne Gore, svi argumenti su u dubokom nesaglasju sa stvarnim činjenicama i dileme koje postavljaju ne postoje, jer su lažne. U njihovim glavama sa „ mentalnim čvorovima“ još nije srušen Berlinski zid. U svom sistemu vrijednosti uvijek je na cijeni ono što je najprimitivnije , cijene ono što je ružno, obavezno biraju uvijek najgore moguće rešenje. Protivnici NATO saveza na razvalinama razuma za svoje tvrdnje navode različite argumente a najčešći su „Oni su nas bombardovali“, „Crna Gora ne treba da ispunjava ničije imperijalne zahtjeve“ ili „Crna Gora treba da bude neutralna kao Švajcarska“.Svi ovi razlozi obučeni su u zavodljivo ruho obmane jedino govore da oni ne znaju ili neće da znaju što je suština Alijanse. Nažalost u ovoj vrsti“patriotizma“ nema ničeg osim ukusa ograničenosti.
Prvo, što se tiče „bombardovanja“ niko se od njih ne usuđuje da pomene uzroke zbog čega su nas bombardovali. Odgovor na to pitanje možemo pronaći samo u pogrešnoj politici. A stvar je vrlo jednostavna ili kako kaže Predrag Čudić „sve se može otkriti instrumentima naše nauke ašovom i lopatom“.
Drugo, Crna Gora ulaskom u NATO savez ravnopravno bi odlučivala o svim pitanjima i ne mora prihvatiti ni jednu odluku koja je na štetu sopstvenih nacionalnih interesa, pa argument da treba da ispunjava imperijalne zahtjeve ne stoji. Treće, kada je u pitanju vojna neutralnost treba imati na umu, ne može biti vojno neutralna a biti članica nekog saveza čak ni saveza UN. Švajcarska je nedavno ušla u UN i smatra se da je prestala njena vojna neutralnost. Zato što UN posjeduju sistem kolektivne bezbjednosti što podrazumijeva da svaka članica mora da pomogne napor međunarodne zajednice u slamanju agresije. Koristi od Alijanse su višeznačni.
Geostrateški interesi članstva u NATO: Bez NATO saveza u sadašnjim uslovima Crna Gora bi teško ostvarila svoje glavne strateške interese, ekonomske, političke i bezbjednosne. Novi bezbjednosni izazovi 21 vijeka kao što su terorizam, visoko tehnološki kriminal, trafikinzi svake vrste, nameće se pitanje da li Crna Gora može sama odgovoriti na sve te izazove. Crna Gora ne postaje samo dio vojnog saveza, nego i elitnog društva, skupine zemalja razvijenog svijeta.
NATO je čuvar zapadnih vrijednosti posebno nužan kao garant demokratske tradicije i eliminacija „sigurnosnog vakuma“ prema svim potencijalnim faktorima, koji ugrožavaju bezbjednost njenih granica. Zato je imbecilna tvrdnja tzv.demokrata koji konstantno obavještavaju crnogorsku javnost, da težnja političke elite u Crnoj Gori za učlanjenjem u NATO savez je sračunata „da bi zaštitili svoj kapital i spriječili borbu protiv kriminala“.
Upravo obrnuto, učlanjenjem u NATO savez pomoći će da demokratske snage crnogorskog društva rade na iskorijenjavanju psihopatskog duha 90-tih godina. Evroatlanske integracije su okvir koji će pomoći ostvarenje jedne svijesne demokratske ideologije koja je uslov izgradnje institucija crnogorske države na savremenim civilizacijskim standardima. (Autor je savjetnik za dijasporu crnogorske Ambasade u Beogradu)
