Na optuženičkoj klupi su bivši predsjednik Opštine Budva Rajko Kuljača, njegov tadašnji potpredsjednik Dragan Marović, bivši direktor budvanskog Vodovoda i nekadašnji poslanik Demokratske partije socijalista Đorđije Pinjatić, kao i njihovi saradnici na projektu gradnje fabrike za desalanizaciju morske vode na Zavali Dragan Sekulić, vlasnik preduzeća “Moni invest” i članovi komisije koja je procjenjivala vrijednost izvedenih radova Dragan Žinić, Slobodan Đurović, Stevan Vučetić, Sreten Tomović, Novak Stanojević i Marko Kaloštro.
Okrivljeni su da su zloupotrebom službenog položaja oštetili gradsku kasu za 821.599 eura.
Oni kategorično negiraju krivicu i tvrde da se radi o političkom procesu, dok tužilaštvo, sa druge strane, smatra da je optužnica u potpunosti dokazana.
- Okrivljeni su ponovljeni proces iskoristili za manipulaciju, predstavljajući sebe kao žrtve navodne zavjere koja se protiv njih vodi – stav je tužilaštva koji je u završnoj riječi na sudu saopštila tužiteljka Lidija Vukčević.
Odbrana, međutim, smatra da je optužnica manipulacija i da okrivljeni moraju biti oslobođeni.
Slučaj “Zavala” prvi je “veliki” predmet specijalnog tužilaštva, koji je, iako je prošao Viši sud, neslavno završio na Apelacionom. Zbog ovog predmeta prošle godine u grubu javnu polemiku sa sudom ušla je tadašnja vrhovna državna tužiteljka Ranka Čarapić.
Ona je u martu, pred kraj mandata, osula paljbu na sudove, konkretno na Apelacioni, ističući kako je odluka ovog suda kojom je oborena presuda u slučaju “Zavala” kap koja je prelila čašu.
- U pitanju je “akademizam” i to je u stručnom smislu neodrživo - rekla je tada Čarapić, komentarišući razloge ukidajuće presude koja je ocijenjana kao nerazumljiva, jer se ne zna koji je zakon primijenjen.
Uzvratila joj tadašnja predsjednica Apelacionog suda Svetlana Vujanović koja je pojasnila da su presude u slučajevima “Šarić” i “Zavala” pale jer su bile nerazumljive i konstatovala : “Loše optuženje loše presuđenje“.
- Nedopustivo je da damo prohodnost nedostatnim optuženjima samo jer ih traži tužilac, ili što Evropa i građani očekuju presudu – kazala je tada Vujanović.
Slučaj “Zavala” pokrenuo je buru i na političkoj sceni Crne Gore kada su po nalogu specijalne tužiteljke Đurđine Ivanović 24. decembra 2010. godine pohapšeni Kuljača, Marović i ostali Budvani. U njihove kuće u zoru su upali specijalci naoružani dugim cijevima, stavili im lisice na ruke i uz izuzetno jako obezbjeđenje priveli ih u Podgoricu u specijalno tužilaštvo.
Odmah je reagovao tadašnji potpredsjednik Vlade Svetozar Marović (čiji je rođeni brat drugooptuženi Dragan Marović) i u opširnom saopštenju objavljenom na sajtu Vlade zatražio da uhapse njega, uz obrazloženje da je on politička meta a da su njegov brat i ostali okrivljeni samo žrtve. Marović je zbog ovog slučaja oštro javno reagovao još nekoliko puta početkom 2011. i onda je zaćutao.
Njegov brat, Kuljača i Pinjatić u pritvoru su bili koji dan duže od pola godine, do 28. juna 2011. Ostali okrivljeni u pritvoru su ostali tri mjeseca, do 23. marta 2011, osim Sekulića koji je pušten dvije sedmice kasnije 6. aprila.
Slučaj “Zavala” nije ostavio ravnodušnim ni strane diplomate, a njim se najviše bavio doskorašnji ambasador Njemačke u Podgorici Pius Fišer koji je odluku Apelacionog suda da obori ovu i presudu u slučaju “Šarić” ocijenio razočaravajućom.
- Takav rezultat za nas je razočaravajući, jer su upravo te dvije presude, odnosno slučaja, bili za nas dokaz da je Crna Gora spremna da se bori protiv ovog zla – poručio je Fišer crnogorskim vlastima govoreći o borbi protiv organizvanog kriminala i korupcije.
