U malom dijelu sjevernozapadne Venecuele, gdje se Katatumbo
Relampago Katatumbo odnosno "vječna oluja" je čudesan prirodni svjetlosni šou koji se daje na nebu i do 160 noći godišnje, ponekad i 10 sati neprestano. Ova oluja proizvodi i do 280 munja po satu, to je u prosjeku 1.2 miliona munja godišnje.
Konstanti odsjaji munja su toliko jaki da mogu da se vide i sa 480 kilometara udaljenosti. Ono što ovaj događaj čini još ljepšim i zanimljivijim je da se munje pojavljuju u različitim bojama, od crvene do narandžaste i od plave do ljubičaste.
Ove munje su takođe imale udjela i u nekim važnim istorijskim trenucima. Kada je ser Fransis Drejk pokušao da 1595. godine zauzme grad Marakaibo, ove munje su osvijetlile noćno nebo, otkrile engleske brodove i upozorile gradsku odbranu o nadolazećem napadu. Slična situacija se desila tokom Venecuelanskog rata za nezavisnost 1823. godine kada su Španske flote bile osvijetljene ovim munjama, a kasnije i poražene.
Uprkos slavi, malo toga se zna o mehanizmu po kojem funkcioniše ovaj prirodni fenomen i tačan uzrok ovih munja je nepoznat, ali najvjerovatnije je rezultat kombinacije jedinstvene topografije regiona, zatvorene cirkulacije vjetra i toplote. Venecuelanski naučnik Andrej Zavrotski je otkrio tri epicentra: močvare u nacionalnom parku Huan Manuel de Agvas, Klaras Aguas Negras (Biste crne vode) i lokacija koja se nalazi zapadno od jezera.
Ipak, ovo je jedan od najspektakularnijih prizora koje možete vidjeti.
