Adrović-Vulić, inače PR u ovom preduzeću, tužbu je podnijela “zbog kontinuiranog zlostavljanja na radu, povrede prava ličnosti, favorizovanja drugih zaposlenih i svojevrsne stigmatizacije, diskriminacije kao trudnice, porodilje i majke djeteta”.
U pomenuti diskriminisani radni položaj, Adrović-Vulić je, prema njenim tvrdnjama, stavljao sadašnji pomoćnik ministra saobraćaja, a nekadašnji predsjednik borda direktora te kompanije Rešad Nuhodžić.
Povodom odbijanja tužbe Kaline Adrović Vulić, oglasila se NVO Vladavina prava.
Oni podsjećaju da je riječ o već trećoj odbijenoj tužbi za mobing pred Osnovnim sudom u Podgorici.
“Zakon o zabrani zlostavljanja na radu eksplicitno sankcioniše lažno prijavljivanje mobinga pa se sudski spor ovog vida diskriminacije u sadašnjem trenutku u Crnoj gori pokreće isključivo u stanju krajnje nužde, onda kad borba protiv mobera znači spašavanje golog života. Zanemarljiv broj ovih slučajeva se iznese u javnost”, navodi se u saopštenju dostavljenom Portalu Analitika.
U njemu se podsjeća da je odbacivanje tužbe zapravo konstatacija da je tužilac lažno prijavio zlostavljanje za što slijedi sankcionisanje otkazom.
“U slučaju da je dokazan mobing o vrsti i težini sankcija za mobera nemamo informacija u Crnoj Gori”, kažu iz ove NVO..
“Na osnovu sudske prakse prosječan crnogorski građanin/ka može zaključiti da postoje neke osobe, najčešće ženskog pola, koji od bijesa optužuju viđene Crnogorce, najčešće muškog pola, sa namjerom da ih skinu sa trona direktorske pozicije na koji su došli isljučivo političkom pripadnošču i lojalnošću.
Iako , u skladu sa članom 27 ovog zakona, teret dokazivanja da nije bilo mobinga na tuženom, u crnogorskoj praksi osoba koja je podnijela tužbu mora dokazivati da je mobingovana, diskriminisana, šikanirana, istovremeno se boreći sa sopstvenim strahovima i nesanicama i vječitim pitanjem „možda bi bio bolje da sam sam/a dao/la otkaz”, kaže se u saopštenju i konstatuje da je dosadašnja sudska praksa upozorenje zaposlenima koji trpe mobing da im ne pada na pamet da podižu tužbu za koju je presuda već napisana, te podsjeća da je radno mjesto izvor egzistencije i polje valorizacije uložene energije u obrazovanje, kao i na definiciju mobinga dr Hajnca Lejmana, koji je 1984. godine prvi dao definiciju mobinga: “U modernom svijetu radno mjesto je jedino preostalo ratno polje na kome ljudi mogu ubijati jedne druge bez rizika od privođenja pred lice pravde.“
(foto: vesti.crna.gora.me)
