U februaru ove godine trebalo bi da bude završena fizibiliti studija opravdanosti izgradnje Jadransko-jonskog gasovoda, koju radi COWI, kada bi trebalo da se zna i trasa. Jadransko-jonski gasovod (IAP) dio je velikog Transjadranskog gasovoda (TAP), a konačna odluka o ulaganju konzorcijuma „Šahdeniz“ u okviru druge faze ovog projekta je stupila na snagu 17. decembra prošle godine.
Prema ranijim procjenama, prolaskom Trans-jadranskog gasovoda (TAP-IAP) kroz našu teritoriju, godišnje ćemo na ime tranzitne takse- ubirati oko 21 milion eura. Naime, u prvih nekoliko godina, po puštanju gasovoda, planirano je da protok kroz Crnu Goru bude oko dvije do 2,5 milijarde kubnih metara gasa godišnje. Ako se uzme u obzir da je tarifa,za 60 do 70 kilometara gasovoda kroz Crnu Goru oko 1 cent po kubnom metru, dolazimo do računice da ćemo od tranzitnih taksi dobiti prosječni prihod oko 22,5 miliona eura godišnje. Opet, ako računamo da je godišnje potrebno za troškove održavanja gasovoda oko 1,5 miliona eura, onda čista zarada Crne Gore iznosi 21 milion eura. Kako sada stvari stoje, male su šanse da cjevovod dođe kod Božaja, jer će cjevovod ići pored Ulcinja, zatim preko Bara i odatle podvodnom dionicom do Luštice.
Šta je TAP projekat: Trans-jadranski gasovod (Trans Adriatic Piplane) je 520 km dug cjevovod koji će transportovati prirodni gas iz ogromnog gasnog polja Šahdeniz u Kaspijskom moru, a koje pripada Azerbejdžanu, preko Grčke, Albanije, i Jadrana do južne Italije, i dalje u Zapadnu Evropu. TAP je konzorcijum sastavljen od evropskih energetskih lidera: EGL iz Švajcarske, Statoil iz Norveške (koji imaju po 42,5 odsto vlasničkog udjela) i E. ON Ruhrgasa iz Njemačke, koji ima 15 odsto dionica projekta. Procjenjuje se da bi TAP gasovod prvu isporuku gasu trebao da obavi 2017.godine. TAP IAP projekat je konkurencija ruskom projektu “Južni tok”.
P.Z.
