Kako nam je rečeno iz UIP ovakav način trgovine je „definisan kao prodaja na malo putem sredstava distancione komunikacije u okviru prodajne mreže organizovane od strane trgovca“. Iz Uprave navode da do sada nisu imali prijava koje se tiču prodaje robe (posteljine, obuće, satova, parfema i slično) putem društvenih mreža, posebno putem Fejsbuka.
Ipak, iz pomenute institucije navode da svi koji žele da se bave distancionom trgovinom treba da ispunjavaju obaveze propisane Zakonom o unutrašnjoj trgovini, koje podrazumijevaju: propisanu prijavu nadležnom inspekcijskom i opštinskom organu, zatim evidenciju o nabavci i prodaji robe na malo, te upis u Centralni registar Privrednog suda.
Kada su u pitanju potrošači, njihova prava u vezi sa kupovinom putem distancione prodaje zaštićena su odredbama Zakona o zaštiti potrošača.
- Ovim Zakonom je propisano šta je Distancioni ugovor. Ograničena je upotreba sredstava distancione komunikacije, propisano je dostavljanje predhodnog obavještenja potrošaču, kao i njegova sadržina, te pravo potrošača na jednostrani raskid ugovora odnosno način jednostranog raskida ugovora, kao i posljedice raskida. Takođe, Zakonom je propisana obaveza trgovca u vezi izvršenja distancionog ugovora odnosno njegove obaveze iz ugovora. Članom 47 istog zakona propisano je i područje primjene, saopšteno je za Portal Analitika iz Uprave za inspekcijske poslove.
Kako nam je saopšteno „nacionalno zakonodastvo se primjenjuje na privredne subjekte koji su za obavljanje ove vrste djelatnosti registrovani i obavljaju je u Crnoj Gori“, te da „tržišna inspekcija kao organ zadužen za nadzor iz ove oblasti, kontrolu primjene propisa vrši po službenoj dužnosti, po inicijativama i po prijavama potrošača vezano za zaštitu njihovih prava“.
Foto: business2community.com
