Rezultati su naučnike podstakli da vjeruju da je nizak nivo jednog proteina u mozgu razlog za gubitak pamćenja, koji je potpuno različit poremećaj od Alchajmerove bolesti.
Ova otkrića su publikovana u časopisu Science Translational Medicine, i vjeruje se da bi mogla da vode ka pronalaženju načina da se izgubljeno pamćenje povrati, ali se naglašava da predstoje ozbiljna istraživanja koja bi eventualno potvrdila rezultate koj su dobijeni eksperimentima na miševima.
Tim sa Univerzitetskog medicinskog centra Kolumbija je već počeo istraživanja na analiziranju mozgova 8 preminulih ljudi između 22 i 88 godina, koji su svoje organe zavještali za medicinska istraživanja.
Tako su pronašli 17 gena različith nivoa aktivnosti tokom godina, a jedan od njih je sadržao i instrukcije za produkciju proteina RbAp48 - koji tokom vremena postaje manje aktivan.
Eksperiment na miševima podrazumijevao je stvaranje genetski modifikovanih životinja koje su imale nizak nivo proteina RbAp48 i ispostavilo se da su na testovima memorije imale slične, ili čak lošije, rezultate od miševa koji su bili značajno stariji.
Nakon toga su koristili virus kako bi povećali udio i produkciju proteina RbAp48, što je dovelo do povratka izgubljene memorije i njenog povećanja.
Jedan od istraživača, profesor Erik Kandel je rekao da je činjenica su mogli da povrate pamćenje kod miševa veoma ohrabrujuća, jer pokazuje da je protein RbAp48 glavni faktor poremećeja i objašnjava da se kod gubitka pamćenja u neuronima događaju funkcionalne promjene. Međutim, on naročito naglašava da to nema veze za Alchajmerovom bolešću, jer se kod nje javlja ozbiljan i trajni gubitak neurona.
Doktor Sajmon Ridli, sa Instituta za istraživanje Alchajmerove bolesti u Engleskoj, kaže da iako su rezultati dobijeni ovim istraživanjem nepobitni, u stvarnosti ljudi koji ulaze u starije godine mogu imati i kombinaciju Alchajmerove bolesti i promjena u mozgu koje su obuhvaćena ovim ispitivanjem.
Razlikovanje i odvajanje ranih faza Alchajmerove bolesti od staračkog gubitka pamćenja u kliničkoj praksi još uvijek je za naučnike ozbiljan izazov i razumijevanje mehanizama na osnovu kojih se odvija svaki od ovih degenerativnih procesa će biti veliki korak u efikasnijem liječenju svakoga od njih, zaključak je studije.
