Prema navodima iz optužnice, Gašović je, kao pripadnik civilne policije bosanskih Srba, u periodu od maja do decembra 1992. godine, na području Sarajeva i Hadžića, „kršeći pravila međunarodnog prava, učestvovao u širem i sistematskom napadu usmjerenom protiv civilnog stanovništva“.
SDT tvrdi da je Gašović izvršavao radnje koje su uključivale ubistva, porobljavanja, prinudna preseljavanja, mučenja, progon na vjerskoj i nacionalnoj osnovi, protivpravna zatvaranja i druge nehumane postupke, kojima su žrtvama nanesene teške patnje i ugroženo zdravlje.
Presudom Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju, zločini su počinjeni u Hadžićima, gdje je oko 700 civila, uglavnom Bošnjaka i Hrvata, bilo mjesecima zatočeno u improvizovanim logorima, u sportskoj hali i garaži.
Prema optužnici SDT-a Gašović je učestvovao u masovnom progonu nesrpskog stanovništva, zatvaranju civila u logore i deportaciji oko 200 Bošnjaka u kasarnu Lukavica, od kojih je oko 60 kasnije strijeljano.
