Odnosno: jednako je besmisleno, makar da je na stijeni ispisana oda Crnoj Gori, veličala se njime milost božja, ili se parolom, kao u konkretnom slučaju, priziva ostvarenje nečijih velikodržavnih snova i obilježava teritorija.
„Autochthonous“ je krilatica koja se vezuje za propagiranje albanske samobitnosti, a zavisno od konteksta, taj naziv prati mape koje prikazuju djelove balkanskih država sa albanskimživljem i usput se propagira ideja objedinjavanja pod kapu jedne države.
Takva poruka dočekuje turiste koji posjete vodopad Grlja kod Vusanja, a dvadesetak metara iznad te pozicije vijori se i albanska zastava.
Ništa novo, reklo bi se, u Crnoj Gori gdje se barjacima, muralima i grafitima, ali i montažnim kapelama i crkvicama, biju političke i ideološke bitke. A raznorazne markacije služe za „zapišavanje prirode i društva“.
Presedana ne fali, počev od rumijskog čuda i slijetanja limene crkve uz pomoć „Mi-8“ helikoptera tadašnje VSCG, preko najava da će neka lednička jezera dobiti bogomolje kao „aptdejt“ prepoznatljivih lendmark izdanja, do ovog vusanjskog ruženja prirodnih ljepota potrebom da turistima raznih vjera i nacija koji dođu da vide vodopad, stavite do znanja da je to parče teritorije dio nečijeg velikodržavnog sna...
To što te iste turiste usput dočekuju mini deponije, pretrpani kontejneri manje smeta snivačima (veliko)nacionalnih snova. Bitno je da je udaren pečat primitivizma i naružen ambijent koji su rijeka i priroda vajali godinama.
Normalnom građaninu dođe da „propadne u zemlju“, taman kao što čini Skakavica na vodopadu Grlja.
