Vijeće sudije Radoja Orovića utvrdilo je da je ugovor ništavan i sklopljen bez pravnog osnova. Po tada važećim propisima Glavni grad nije imao pravo da imovinu prodaje mimo tendera i na osnovu neposredne pogodbe. Za nepuna četiri mjeseca, “Carine”, čiji je vlasnik Čedo Popović, pobijedile su na tenderu Glavnog grada za to zemljište u skladišnoj zoni uz željezničku prugu sa cijenom od oko 13,5 miliona eura, potom odustale jer im je cijena bila visoka i zatražile da plac kupe jer su već vlasnici oko 3.300 kvadrata, pa hoće da “dokompletiraju parcelu”. Mugoša je to odobrio, a tadašnji direktor Direkcije za imovinu Dragan Đukić potpisao ugovor sa “Carinama” na oko 2,5 miliona. Poslije odluke Vrhovnog suda, Glavni grad će morati da vrati “Carinama” novac, a one će gradu morati da vrate nelegalno kupljeno zemljište, jer ništavan ugovor ne proizvodi pravne posljedice.
“Potvrđuje se presuda Osnovnog suda, kojom se utvrđuje da su ništavni ugovori o prenosu prava na gradskom građevinskom zemljištu, koji su zaključeni 4. 9. 2007. godine”, navodi se u presudi Vrhovnog suda, koji je odlučivao po zahtjevu za reviziju vlasnika firme “Šofranac” Veselina Šofranca, drugoplasiranog na tenderu Glavnog grada, koji je ponudio neznatno manju sumu od Popovića. Potpuno suprotno, prethodno su odlučili Viši sud, koji se u svom rezonovanju pozivao i na “buduća zakonska rješenja” kao i tužilaštvo, koje je odbacilo krivičnu prijavu MANS-a protiv Mugoše i Đukića.
Obje institucije tvrdile su da je sve regularno. U presudi, u koju su “Vijesti” imale uvid, vijeće je samo potvrdilo odluku koju je u aprilu prošle godine donijelo vijeće Osnovnog suda u Podgorici, a dva mjeseca kasnije nakon žalbe Mugoše i Popovića Viši sud presudio je u njihovu korist.Vrhovni sud je ocijenio rezonovanje Višeg suda “neprihvatljivim i zasnovanim na pogrešnoj primjeni materijalnog prava”.Sud je utvrdio da je prema tada važećem zakonu, Glavni grada mogao da gradsko zemljište prodaje samo na javnom nadmetanju ili prikupljanjem najboljih ponuda. Od tog načina, kako je objašnjeno u presudi, Opština je mogla da odstupa samo u slučaju da je zemljište namijenjeno za izgradnju objekata važnih za državu (vrtići, škole, zdravstvene ustanove...) ili u slučaju sporazuma o vraćanju zemlje zbog restitucije, a nikako radi “kompletiranja parcele”. Sud je ocijenio i da se tender i prodaja neposrednom pogodbom moraju smatrati jednim postupkom, jer su se desili u kratkom vremenu, te da je zbog toga Šofranac imao pravo da tuži Glavni grad i “Carine”, što mu je Viši sud osporavao.
Tužilac, koji je odbacio krivičnu prijavu MANS-a, tvrdio je da je s neposrednom pogodbom sve u redu, smatrajući je odvojenim postupkom od tendera, pozivajući se na opštinsku odluku koja nije važila u vrijeme sklapanja ugovora.“Iz izloženog jasno proizilazi da je u pitanju postupak prenosa prava korišćenja na predmetnom zemljištu neposrednom pogodbom u suštini nastavak postupka prenosa prava korišćenja započetog javnim pozivom. Na ovakav zaključak nesumnjivo ukazuje i autonomno opredjeljenje (Glavnog grada) u javnom pozivu od 25. 05. 2007. godine određivanjem opštih uslova nadmetanja, u okviru kojih je predvidio i postupanje u situaciji kada se ne izvrši odabir najboljeg ponuđača po javnom pozivu, tako da će se ponoviti na isti način - ponovnim oglašavanjem javnog poziva”, navodi se u presudi.V ijeće Vrhovnog suda naglašava da Grad Podgorica nije mogao da poništi dogovore s tendera, nakon što su “Carine” odustale od kupovine, a onda da s vlasnikom iste firme nastavi sporazumno da dogovara prodaju parcele.
Direktor u MANS-u Dejan Milovac rekao je “Vijestima” da vrhovna državna tužiteljka Ranka Čarapić sada ima dovoljno osnova “da ne ponovi grešku iz 2008. godine” kada je njihova prijava odbačena, i da, napokon, otvori istragu zbog prodaje ove parcele.
