Njegova meta nijesu bili oni, već mladić s kojim se prethodno u lokalu posvađao i s kim je u vatrenom obračunu namjeravao da sredi račune, ali su njih dvojica bili „kolateralna šteta“.
Osumnjičeni Mandarić hapšen je prije tri i po godine kao član kriminalne grupe Nemanje Bojovića, sina Gorana Bojovića Amonijaka, koji je ubijen 1992. godine.
U grupi je bio i Petar Guzijan, sin Jovana Guzijana Cunera, takođe žestokog momka, a kod uhapšenih su nađena dva kilograma spida, revolver, gasni pištolj i falsifikovana dokumenta.
Članovi „novog zemunskog klana“ opisivani su kao veoma nasilni, a kriminalnu ekipu policija je povezivala sa prodajom droge, razbojništvima, iznudama. Još kao maloljetnici počeli su da maltretiraju članove suparničkih kriminalnih grupa, ali i građane Zemuna, koji su smatrali svojom teritorijom.
Mandarić je još tada bio osumnjičen za učešće u nekoliko pucnjava u kojima su im mete bili pripadnici rivalskih klanova. Početkom septembra 2008. ranjen je u stomak, a vjeruje se da su u njega pucali suparnici. Za njega je još u to vrijeme važilo da je neko ko puca i bez povoda. Opisivan je kao neko ko može da puca u čovjeka ako mu samo nije simpatičan.
