Odluku o dobitniku donio je žiri u sastavu Teofil Pančić (predsjednik), Marija Nenenzić, Branko Kukić, Ivan Milenković i Marjan Čakarević. Za “Kontraendorfin” glasali su Kukić, Milenković i Čakarević.
“Odluka je da Ninova nagrada za roman 2020. godine bude dodijeljena Svetislavu Basari za ‘Kontraendorfin’. Taj roman sačinjen je od nemogućih scena i nedopustivih zaključaka, kojima se pretresaju temelji ne samo Srbije, nego i savremenog svijeta uopšte. Ovim romanom čitalac se izvodi iz zone komfora”, navodi se, između ostalog, u obrazloženju žirija koje je na onlajn konferenciji pročitao Teofil Pančić.
U najužem izboru za Ninovu nagradu ove godine bilo je sedam romana: “Sloboda govora” Vladana Matijevića, “Što na podu spavaš” Darka Cvijetića, “Kontraendorfin” Svetislava Basare, “Ljudi bez grobova” Enesa Halilovića, “Prekrasne ruševine” Sava Stijepovića, “Ništa nije ničije” Bojana Savića Ostojića i “Pod oba sunca” Ognjena Spahića.
Marija Nenezić svoj glas dala je romanu “Što na podu spavaš”, a Teofil Pančić glasao je za “Pod oba sunca”.
Svetislav Basara, rođen u Bajinoj Bašti 1953. godine, autor je više od 40 knjiga priča, romana, drama i eseja, i dobitnik je mnogih domaćih i međunarnodnih nagrada. Njegov roman “Fama o biciklistima” (1987) kritičari i mnogi čitaoci ocjenjuju kao jednu od ključnih u domaćoj književnosti s kraja 20. vijeka i smatraju da je nepravedno ostala te godine bez Ninove nagrade.
Basara je sada dvostruki laureat Ninove nagrade. Prethodno je priznanje osvojio za roman “Uspon i pad Parkinsonove bolesti” (2006), a bio je i u najužem izboru za ovo priznanje sa romanom “Majn kampf” (2012). Za roman “Anđeo atentata” (2015) nagrađen je priznanjima “Biljana Jovanović” i “Isidora Sekulić”, a dobitnik je i nagrada “Branko Ćopić”, “Mirko Kovač”, prvi je dobitnik stipendije Borislav Pekić… Knjige su mu prevođene na više jezika. Basara je bio i ambasador Srbije na Kipru (2001-2005), a poznat je i kao kolumnista.
