U prvom rediteljskom ostvarenju koje je čuvena beogradska umjetnica uradila van svog grada, uloge su povjerene Maji Šarenac, Branku Iliću, Pavlu Iliću, Ivoni Čović, Mladenu Neleviću i Dejanu Đonoviću.
Stojanović je za Portal Analitika rekla da je „Više od terapije“ savremeni komad koji govori o problemu savremenog čovjeka „da nađe smisao sopstvenog postojanja, zašto i kako je poseban na planeti“.
- To je i dio svih savremenih komada koje sam radila. Oni se bave problemima „malog“, običnog čovjeka, nekog ko je bar malo obrazovan, pripada srednjoj klasi (ako to postoji), neko ko bi mogao da se nađe u kolopletu životnih stvari. I svi ti komadi imaju jaku socijalnu notu, a takav je autor i Kristofer Durang, kultni američki pisac iz 80-ih godina koji je, kako je sam rekao, pisao „u evropskoj tradiciji“ – kazala je Stojanović.
O samom dramskom tekstu kaže da se bavi „socijalnim normama“, odnosno onim što čovjek mora da ima da bi bio uspješan, „ako je već završio škole i ima posao“.
- U isticanju biološkog sata, u potrazi za familijom i djecom, likovi prave pogrešne izbore. Izmiješane su i teze o polovima i polnim razlikama, a suština je da više niko ne misli svojom glavom.
Ona dodaje da se priča dešava u „politički korektnom društvu“, ali da tu upravo dolazi do izražaja razlika između teorije i prakse, prava i pravde.
– To je komedija koja nosi niz problema savremenog čovjeka i otvara civilizacijske teme koje su svima nama još prilično škakljive, koliko god vjerovali da smo civilizovani – zaključuje Stojanović.
