Jednog je, dodaje, politička istorija upamtila kao lojalnog poslušnika Miloševićeve administracije, a drugog tj. Abazovića upamtićemo kao dosljednog nasljednika Bajramovića, sa istim zadacima, a za račun Aleksandra Vučića i blago modifikovanog projekta stvaranja velike Srbije, odnosno, kako se to danas moderno kaže 'srpskog sveta'.
„Ako je bilo ko od onih koji tumače političke,društvene i istorijske procese u dilemi da li je prednje navedena postavka tačna,ili ako još uvijek nije jasna uloga tkz. građanskog pokreta URA, neka samo sumira sledeću argumentaciju. Od ''gejm čendzera'' i ''relaksiranja'' do jučerašnjeg licemjernog izvinjenja Cetinjanima (koje je Abazović samo do skoro nazivao teroristima i braniocima kokaina)“, dodao je Šabović.
Od toga da je, kaže, URA na krilima pro-crnogorskog, građanskog, biračkog tijela, dobila podršku da bi se borila protiv korupcije i nepotizma, a bavila se ustoličenjem visokog bezbjednosnog rizika i to prevashodno u interesu druge države koja tim činom pokazuje političku, pa ako hoćete i okupacionu nadmoć u odnosu na institucije jedne suverene i građanske države.
„Od ekološke partije na platformi ''zelenih'' do sprovođenja nezapamćenog trovanja naroda hemijskim sredstvima, od Matije Bećkovića, do nošenja Dritana Abazovića na rukama srpske omladine u Beogradu, i tako redom,tragom ''kilometarskih lažovina'' Dritana Abazovića (kako on sam jednom reče) sve do napuštanja ovog fiktivno-građanskog projekta od dokazanih anti-fašista,ogoljena je sama suština ove političko izdajničke klike, koja je na osnovu prednje (skromno-skraćene) navedene argumentacije za godinu dana na vlasti više uradila za interese susjedne države Srbije nego li za svoju matičnu državu Crnu Goru“, poručio je Šabović.
