I premda će mnogi reći kako je prvi crnogorski film "Voskrsenja ne biva bez smrti" (1922), a drugi da je to “Zakon crnih brda” (1928), ostvarenje “Lažni car” iz 1955. zapravo je prvi dugometražni film crnogorske profesionalne kinematografije, iza kojeg je stajala jedna naša producentska kuća – “Lovćen film”.
Još preciznije – na plakatima kojima je najavljivana premijera stajao je natpis “prvi crnogorski umjetnički film”.
Priču o Šćepanu Malom, po motivima Njegoševe poeme, ekranizovao je reditelj Velimir Stojanović, a scenario je napisao Ratko Đurović. Ulogu Šćepana Malog tumačio je Rade Marković, a neki od protagonista iz glumačke postavebili su i Raša Plaović, Ljuba Tadić, Mata Milošević i Viktor Starčić.
Od crnogorskih glumaca, u postavi su bili Vaso Perišić, Desa Živković, Boro i Petar Begović, Junus Međedović i Miloš Jeknić. Zanimljivo je kako je scenograf i kostimograf bio naš proslavljeni slikar Milo Milunović.
Crno-bijeli film, koji je trajao sat i 34 minuta, sniman je u Crnoj Gori, pri čemu su pojedine scene u ‘zatvorenom’ nastale u studiju u Košutnjaku.
Bio je to i prvi film u Jugoslaviji u kojem je tonsko snimanje dijaloga direktno obavljano na terenu, pošto se u to doba praktikovala sinhronizacija u studiju.
Premijeri u Titogradu prisustvovao je tadašnji predsjednik Saveznog izvršnog vijeća Svetozar Vukmanović – Tempo.
Iz tog doba ostali su zapisi kako je publika u oba grada netremice pratila film, ali da su na kraju aplauzi bili stidljivi. Uslijediće premijera u Beogradu, a zatim i prikazivanje u Sloveniji – u toj je republici film naišao na izuzetno pozitivne reakcije, pri čemu ga je jako hvalila i kritika.
Film “Lažni car” probio se i do inostranog tržišta – prodat je ondašnjem Sovjetskom Savezu.
