Tekst sa punim naslovom “Miljenik Firera i boginje Talije” počinje divljenjem fizičkim predispozicijama naciste Skorcenija. Tako se, dok se oslovljava po imenu navodi: “Oto je bio izrastao u pravog pravcatog diva. Bio je visok preko dva metra, a tijelo mu je izgledalo kao u boksera, krupne ali gipke građe”.
Pa se tako u prvi mah stiče utisak da je u pitanju biografija nekog antičkog junaka, a ne o jednom od ljudi bliskih Adolfu Hitleru, inicijatoru najvećeg sukoba u istoriji čovječanstva koji su obilježile masovne smrti civila, uključujući i holokaust.
U tesktu se dalje objašnjava kako je 1928. godine Skorceni u obrednom dvoboju duž lijeve strane lica zadobio udarac od kog mu je ostao ožiljak “koji se smatrao obaveznim detaljem svakog časnog studenta”. Zbog ožiljka je, navedeno je u tekstu, postao poznat i oličenje hrabrosti, zbog čega je “prvi put osjetio kako slava opija dušu”.
“Bio je to početak legende o ‘Čovjeku s ožiljkom'”, koga je, kako navodi “Politikin zabavnik”, 1931. godine “sudbina prvi put ukrstila sa studentom prava Ernestom Kaltenbrunerom”, sa kojim je od prvog trenutka postao nerazdvojan prijatelj. “Obojica su bili slične građe, obojica podjednako opsednuti istim tragičnim idealizmom”, navedeno je u tekstu.
“Tragično opijeni” Kaltenbruner, Skorcenijeva srodna duša, inače je poznat kao visoki austrijski SS službenik tokom nacističke ere i glavni počinilac Holokausta u kom je u toku Drugog svjetskog rata stradalo i oko 1,5 miliona djece, što u tekstu nije ni nagovješteno.
Kako je Hitler bio zavidvljen “zemljakom džinovskog rasta”
Nakon tog prijateljstva slijedili su “uspjesi” zbog kojih je Skorceni, koji se čitaocima približava tako što se naziva imenom, postavljen na čelo specijalne grupe SS za posebne namjene, nakon čega je i lično upoznao prvog čovjeka nacističke Njemačke.
“Novopečeni specijalac bio je uskoro predstavljen Fireru, koji ga je, zadivljen zemljakom džinovskog rasta, odmah zavolio i Skorceni je postao njegov omiljeni komandos”, navodi se u tekstu.
Čitajući dalje saznajemo da je poduhvata koji je “od njega napravio pravu zvijezdu i omogućio mu munjevit uspon u nacističkoj hijerarhiji oslobođenje italijanskog Dučea – Benita Musolinija”.
Ovo spašavanje je u tekstu je opisano uz sve dramske elemente, i više liči na herojsku akciju iz “Džejms Bonda” nego sklanjanje diktatora i jedne od ključnih ličnosti u obrazovanju fašizma, od zaslužene odmazde.
U “Politikinom zabavniku” su nabrojani i drugi Skorcenijevi poduhvati, ali i optužbe koje su bile podignute protiv njega nakon što je Njemačka izgubila rat.
Međutim, u zaključku teksta se “Hitlerovom omiljenom komadusu”, najviše zamjera to što je bio “manipulator i samoreklamer”. Zločini koje je počinio u ime Firera, među kojima mu se konkretno stavlja na teret strijeljanje većeg broja zarobljenih američkih vojnika u Ardenima, nijesu ni na koji način istaknuti.
Još jedan slučaj veličanja nacizma
Tekst je naišao i na brojne komentare na Tviteru.
“Pročitao sam txt, mrzim naciste iz dna duše, ali nisam ga doživeo kao veličanje… msm, ispada da ne možeš da pišeš o neki istorijskim ličnostima… a nije tako… Zabavnik jeste postao stecište sumnjivih urednika, to stoji… a ovo… pa msm…istorijska je ličnost…”, glasi jedan od rijetkih tivitova koji su napisani u odbranu teksta.
“Jeste veličanje, najpre ga odaju ton i stil. Tekst je pisan kao da opisuje avanture Vilija Garvina. A odsustvo bilo kakvog komentara, antrfilea, podsetnika koji će definisati kontekst u kojem je ovaj div-junak radio i ubijao čini tekst skandaloznim”, slijedi odgovor.
A ima i onih koji su se sjetili slučaja veličanja naciste Dimitrija Ljotića na stranicama “Politikinog zabavnika”.
“Politikin Zabavnik”, u najnovijoj epizodi veličanja nacista i sličnih ubica. Zvezda priče je Oto Skorceni, esesovac i “Hitlerov omiljeni komandos”, glasi jedan od komentara na Tviteru.
Podsjećamo, u januaru prošle godine, Nezavisno udruženje novinara Srbije (NUNS) i Nezavisno društvo novinara Vojvodine (NDNV) najoštrije su osudili afirmativno pisanje lista “Politikin zabavnik” o nacisti Dimitriju Ljotiću koje, kako su tada naveli, predstavlja “najbjedniju od svih mogućih medijskih manipulacija – manipulaciju najmlađim čitaocima”.
Povod je bio tekst objavljen u broju od 18. januara 2019, pod naslovom “Ko su bili ljotićevci” u kom je navedeno da se Dimitrije Ljotić “brinuo o redu u Srbiji”, da je imao “jedinice visokog morala”, da je “osuđivao pogrome Jevreja”, da je dobar dio srpskih masona “spasao iz logora”.
Glavni i odgovorni urednik “Politikinog zabavnika” Zeferino Grasi je nakon toga rekao da “Zabavnik” nije želio da ni na koji način relativizuje ulogu zločinačkih jedinica organizacije “Zbor” kao ni Dimitrija Ljotića i njihovih nedjela tokom Drugog svjetskog rata.
“Izvinjavamo se svima koji su naš tekst tako shvatili”, naveo je tom prilikom Grasi.
Na pitanja zašto je tekst o oficiru koji je predano služio najozloglašenijem čovjeku u novijoj istoriji, i zašto je napisan tim tonom, portal Nova.rs juče nije uspio da dobije odgovor.
