Papović podsjeća da se Vraneš pozvao na član 11 Zakona o izboru, upotrebi i javnom isticanju nacionalnih simbola u kojem piše: „U jedinicama lokalne samouprave u kojima pripadnici manjinskog naroda ili druge manjinske nacionalne zajednice čine većinsko stanovništvo, prema rezultatima posljednjeg popisa, na zgradama organa lokalne samouprave i javnih ustanova čiji je osnivač opština, odnosno država, stalno se vije i zastava tog manjinskog naroda ili druge manjinske nacionalne zajednice.“
“Vraneš misli da na osnovu ovoga člana može sam da odredi zastavu srpskog naroda u Crnoj Gori i da je istakne po sopstvenom nahođenju. No, u članu 4 ovog zakona je, između ostalog, zapisano da etalon zastave utvrđuje svojom odlukom savjet manjinskog naroda ili druge manjinske nacionalne zajednice, na način utvrđen statutom savjeta. Potom Vlada Crne Gore mora dati saglasnost na tu odluku nacionalnog savjeta, nakon čega se izvornik zastave šalje na čuvanje kod predsjednika Skupštine Crne Gore. Tek nakon toga se zastava manjinskog naroda može isticati u skladu sa članom 11”, navodi Papović.
Suština je, dodaje, u tome da Srpski nacionalni savjet u Crnoj Gori još nije utvrdio odluku o nacionalnoj zastavi niti je o tome sproveden zakonski postupak.
“To znači da tzv. srpska trobojka nije ni zakonita ni zvanična zastava srpskog naroda u Crnoj Gori. Trobojke koje su istaknute na zgradi Opštine Pljevlja i na još nekoliko opštinskih zgrada u Crnoj Gori postavljene su nezakonito i one nijesu zvaničan simbol srpskog naroda u Crnoj Gori. One su sada samo simbol hajdučije nekoliko gradonačelnika i zadatak za nadležnu državnu inspekciju da ih ukloni.
Vraneš je poručio i da je to znak dolaska „svetosavske Crne Gore, na koju će se svi morati naviknuti“. Crna Gora se neće naviknuti na nacifašističku ideologiju Nikolaja Velimirovića, a za gradonačelnika Vraneša bi bilo dobro da počne da se navikava na zakone Crne Gore”, zaključuje Papović.
