Osmi decembar, kada su i počele demonstracije, u Albaniji se sada proslavlja kao Dan mladih, a politički lideri u toj državi obilježili su ga odvojeno i uz različite poruke.
Socijalistički premijer Edi Rama nije naglašavao istorijski značaj praznika, već je kazao kako je dan posvećen albanskoj omladini.
Podijeljeni su bili tog dana i čelnici opozicione Demokratske partije (DP) Ljuljzim Baša i Salji Beriša, koji već neko vrijeme nijesu u dobrim odnosima.
Baša je Dan mladih čestitao tokom partijskog sastanka i poručio kako komunizam jeste prošlost, ali da su neke od ideja tog vremena i dalje žive, te da se Albanija mora boriti protiv kulta ličnosti.
Beriša je, sa druge strane, posjetio spomenik ključnom akteru studentskih protesta iz 1990. Azemu Hajdariju, koji je ubijen 1998. Beriša je bio jedan od osnivača DP, koja je i nastala kao posljedica studentskih protesta i bila prva opoziciona stranka u Albaniji.
Dok se u Evropi 1989. godine dešavala velika revolucija, znatan dio građana te države nije je bio svjestan usljed izolacije u kojoj se Albanija nalazila. Mnogi od njih nijesu tada znali ni da je pao Berlinski zid.
Početkom sljedeće godine, ipak, došlo je do antikomunističkih protesta i u Albaniji, posljednjih te vrste u Evropi. Najprije se to dogodilo u januaru u Skadru, gdje su demonstranti pokušali da sruše Staljinov spomenik. Mjesec kasnije, u Tirani su demonstranti srušili spomenik Enveru Hodži. Na kraju godine, od 8. do 11. decembra, u albanskoj prijestonici dogodili su se i studentski protesti.
Upravo 11. decembra 1990, Centralni komitet KP Albanije dozvolio je politički pluralizam, a u martu sljedeće godine održani su izbori. Iako je na njima pobijedila KP, novi štrajkovi i aktivnosti opozicije doveli su do formiranja Vlade stabilnosti, u koju su ušle i nekomunističke stranke.
U martu sljedeće godine održani su novi izbori, koje su pratili katastrofalna ekonomska kriza i brojni nemiri, a KP je poražena. Većinu glasova osvojila je DP, a njen lider Salji Beriša postao je predsjednik države.
