- Ovo je prvi put da je ovo postignuto pomoću matičnih ćelija koje nijesu embrionalne. Veoma smo uzbuđeni zbog mogućnosti koje nam otvara ovo dostignuće, budući da zaobilazi etičke prepreke koje imamo sa embrionalnim matičnim ćelijama - izjavio je Džejms Hikman, bioinženjer Univerziteta Centralne Floride i vođa naučnog tima čije je najnovije dostignuće predstavljeno u posljednjem izdanju časopisa “ACS Kemikal Neurosajens”.
Korišćenje matičnih ćelija dobijenih iz pupčane vrpce u svrhu liječenja ne izaziva etičke dileme, jer se pupčana vrpca ionako baca. Druga velika prednost je u tome što uglavnom nema reakcija imunološkog sistema na ćelije ovog porijekla, zbog čega bi njihova primjena u domenu liječenja bila jednostavnija.
Glavni izazov u radu s matičnim ćelijama jeste otkrivanje hemijskih ili drugih okidača koji pokreću njihovu transformaciju u željeni tip ćelija.
Kada je Hedvika Dejvis, istraživač Hikmanove laboratorije, odlučila da transformiše matične ćelije uzete iz pupčane vrpce u oligodendrocite - ćelije koje izoluju nerve u mozgu i kičmenoj moždini i štite od oboljenja nervnog sistema - ustanovila je da su drugi timovi otkrili komponente u oligodendrocitima koje se vezuju za hormon norefinefrin, što navodi na zaključak da ćelije obično stupaju u interakciju sa ovom hemijskom supstancom i da je to jedan od faktora koji stimuliše njihovu proizvodnju.
