Rano jutro 15. aprila 1979. godine uspavanu Crnu Goru iz sna probudio je zemljotres od sedam stepeni Rihtereve skale.
Epicentar razornog zemljotresa 1979. godine bio u Jadranskom moru, između Ulcinja i Bara, na udaljenosti od 15 km od obale. Podrhtavanje je trajalo kratko, ali su posljedice bile katastrofalne – 101 mrtvih i 1.700 povrijeđenih, od čega 159 teže. U Albaniji je stradalo 35 osoba.
Stradali su gradovi: Ulcinj, Bar, Petrovac, Budva, Tivat, Kotor, Risan i Herceg Novi, a razoreno je 250 naselja. Uništen je ogroman dio modernih hotelskih kapaciteta u regionu, oštećena su 53 zdravstvena objekta, 570 objekata socijalne i dječije zaštite, 240 školskih objekata.
Velike štete su bile na putnoj mreži - oštećeno je oko 350 km magistralnih i 200 km regionalnih puteva. Jedna od specifičnih manifestacija oštećenja tla izazvana zemljotresom bile su pojave likvifakcije (tečenja tla), klizišta i odroni.
Zemljotres je iza sebe ostavio pustoš i neprepoznatljivu sliku crnogorskih gradova na primorju, jer je primorska regija zbog blizine epicentra bila najzahvaćenija potresom.
Aprilski zemljotres 1979. će se pamtiti po požrtvovanosti i solidarnosti našeg naroda, koji je tada više nego ikad ranije pokazao da je jači od svake nevolje.
