Brankica Nedović, kustoskinja izložbe, je zapisala:
,,Nama je svijet azijskeumjetnostigeografski dalek a tako blizak po onim opštim univerzalnim vrijednostima koje vezuju ljude u jedinstvenu porodicu. Ljepota ove umjetnosti je prije svega u toj iskrenoj ljudskosti, u različitim korijenimai oblicima jedinstvenih specifičnosti.
Tradicionalna kultura kao progresivni faktor, predstavlja univerzalne vrijednosti ali i specifične tekovine društva bez obzira na prostorni i vremenski lokalitet i udaljenost jer medjusobno komuniciraju univerzalnošću umjetničkog jezika. Ta pojava nam se nameće kao imenitelj nečega što sapravom smatramo da je veza sa sposobnostima čovjeka da se iskaže putem umjetnosti.
Veoma bogata kolekcija muzičkih instrumenata porijeklom iz Indonezije i Burme , ima posebno znacenje jer predstavlja bogatstvo tradicije, predanja i kulta kroz igru i ples u kulturi ovihnaroda.
U muzici Indonezije nailazimo na mnoge elemente koji potiču iz Kine, Indije, Arabije i stapaju se sa njihovom tradicijom. Posebnost muzičke strukture Indonezije prije svega čine intervali. Na Javi postoje dva tonska poretka:“pelog“ sastavljen od 142 ljestvice i „slendro“ koji je sastavljen od 101 ljestvice.“Pelog“ se temelji na sedmotonskom, a „selendro“ na pentatonskom nizu.“Gamelan-orkestar“ je tradicionalni instrumentalni sastav u kojem nastupa i do 60 svirača. Orkestar čine gongovi, bubnjevi, ksilofoni, gudački instrumenti, dugačke flaute i citre, a javljaju se i glasovi. Dok jedna grupa instrumenata izvodi glavnu melodiju, druga je ukrašava i varira, a gongovi odvojenim udarcima označavaju periodizaciju melodijskog toka``.
