U pismu, čije detalje objavljuje Pobjeda, Milatović se, potpuno neutemeljeno, poziva na Zakon o osnovama obavještajnog sektora Crne Gore.
– Uvaženi predsjedniče Vlade, Zakonom o osnovama obavještajnog sektora u članu 8 propisan je sastav Vijeća za nacionalnu bezbjednost, dok je u članu 9 istog zakona propisano da u radu Vijeća po pozivu mogu učestvovati starješine i predstavnici drugih državnih organa i institucija kao i eksperti iz oblasti nacionalne bezbjednosti. Imajući u vidu ustavne nadležnosti predsjednika Crne Gore kada je u pitanju oblast odbrana i bezbjednost, smatram da u radu Vijeća po pozivu treba da prisustvuje savjetnik predsjednika za tu oblast Dejan Vukšić – navodi se u pismu.
Milatović u pismu dodaje da je siguran da će Abazović uvažiti taj prijedlog i osigurati učešće Vukšića u radu tog tijela.
- Te da ćete istome ubuduće upućivati pozive za prisustvovanje svim sjednicama Vijeća kada budu zakazivane – navodi se u pismu Milatovića Abazoviću.
Prema nezvaničnim saznanjima Pobjede, Milatović je prije nekoliko dana i privatno zamolio premijera u tehničkom mandatu da ta praksa bude uspostavljena prije nego Spajić preuzme funkciju, kako bi imao informacije sa sa Vijeća i nakon promjene Vlade.
NEZAKONITO I NEUSTAVNO
Zahtjev Milatovića nema uporišta niti u zakonu niti u Ustavu Crne Gore.
U Zakonu o osnovama obavještajno-bezbjednosnog sektora na koji se poziva Milatović precizno se navodi sastav Vijeća za nacionalnu bezbjednost: predsjednik Vlade, koji je predsjednik Vijeća, potpredsjednik Vlade zadužen za politički sistem, unutrašnju i vanjsku politiku, ministar pravde, ministar unutrašnjih poslova, ministar odbrane, ministar finansija, ministar vanjskih poslova i evropskih integracija i direktor Agencije za nacionalnu bezbjednost.
Akt o imenovanju predsjednika i članova Vijeća za nacionalnu bezbjednost donosi Vlada.
U radu Vijeća za nacionalnu bezbjednost, po pozivu, učestvuju starješine i predstavnici drugih državnih organa, ministarstava i drugih organa uprave, predstavnici drugih organizacija i institucija, kao i eksperti iz oblasti nacionalne bezbjednosti, ali ne i savjetnik predsjednika.
Prisustvo savjetnika predsjednika nije predviđeno ni u sastavu Biroa za operativnu koodinaciju u članu 14 istog zakona.
Biro za operativnu koordinaciju čine: direktor Agencije za nacionalnu bezbjednost, direktor Uprave policije, načelnik Generalštaba Vojske Crne Gore, direktor Uprave za sprečavanje pranja novca i finansiranja terorizma, načelnik Odjeljenja za vojno obavještajne i bezbjednosne poslove Ministarstva odbrane, generalni direktor Direktorata za bezbjednosno-zaštitne poslove i nadzor Ministarstva unutrašnjih poslova i sekretar Vijeća za nacionalnu bezbjednost. Članove Biroa za operativnu koordinaciju imenuje Vlada.
Nadležnosti predsjednika u sektoru bezbjednosti nema ni u Ustavu, već se one odnose isključivo na Savjet za odbranu i bezbjednost, tijelo koje kolektivno upravlja Vojskom, koje je sastavljeno od tri čelna čovjeka države.
Izričit zahtjev Milatovića da njegov savjetnik Vukšić prisustvuje svim sjednicama Vijeća znači da Milatović želi da ima kontrolu i uvid nad radom tog tijela, preko Vukšića.
Poslanik PES-a Andrej Milović doveo je Vukšiča u direktnu vezu sa stranim obavještajnim službama, što ovaj zahtjev Milatovića čini skandaloznim.
– Ono što mogu da vam kažem je da se nikada više neće ponoviti situacija a to je da na čelu ANB imamo čovjeka koji je ,,konektovan“ sa tuđom agencijom, kao i da za neku bitnu funkciju u Agenciji imamo lice koje je krivično osuđivano i da imamo zapošljavanje ljudi bez provjera koji rade direktno protiv interesa Crne Gore – rekao je Milović prošlog mjeseca gostujući na TV A plus.
VUKŠIĆEVE ,,ZASLUGE“
Pošto je jasno da Milatovićev zahtjev nema uporišta ni u Ustavu ni u zakonima, očito da je predsjednik Crne Gore riješio da, političkim pritiskom, razgrana mrežu svog uticaja po svaku cijenu.
Ali ne samo svoju, već i mrežu srpskog i ruskog uticaja! Kotorski advokat, kojeg su njegova Crkva Srbije, kao i njegov prosrpski i proruski Demokratski front rukopoložili - prvo za prvog čovjeka skupštine Kotora, vječnog grada Boke, onda i za prvog čovjeka Agencije za nacionalnu bezbjednost - uspio je ono što bi malo kome moglo poći za rukom.
Za nešto duže od godine pretvorio je ANB u ispostavu srpske BIA, brojne NATO tajne svečano uručio srpskim i ruskim službama, a crnogorske građane koji su se protivili klerikalizaciji države, na Belvederu i mimo njega, vodio u svojoj (čitaj srpskoj ANB) pod šifrom – crnogorski ekstremisti.
Milatović je odabrao čovjeka kojeg je u crnogorsku politiku ugurala Crkva Srbije i prijateljstvo sa srpskim popom-padobrancem Mijajlom Backovićem, jednim od mantijaških promotera svetosavske ideologije krvi i tla.
Anticrnogorska aktivnost Vukšića i njegovih vjernih ljudi u ANB-u najočitije je bila izražena prije, tokom i nakon dešavanja povodom ustoličenja mitropolita Crkve Srbije Joanikija Mićovića na Cetinju septembra 2021. godine. Već u avgustu te godine, po naređenju Vukšića, operativci ANB-a, uz podršku i nadzor BIA, počeo da crnogorske građanske aktiviste vodi pod šifrom ,,crnogorski ekstremisti“.
Zato i ne trabe da čudi što je nakon skarednog ustoličenja na Cetinju Vukšić uložio dodatne napore da, u maniru ruskih KGB-ovaca, targetira građanske aktviste a štiti srpske radikalne grupe: nikada nije ANB otkrila identitete 35 naoružanih osoba koje su se od 3. do 8. septembra krile u Cetinjskom manastiru...
Sve je te informacije Milatović imao, pa je, ipak, odlučio da na jedno od ključnih mjesta postavi – Vukšića kojeg sada želi da instališe trajno u Vijeće za nacionalnu bezbjednost.
Brojni potezi izabranog predsjednika Crne Gore, od ponižavajućeg ulagivanja Alesandru Vučiću tokom prve posjete Srbiji, svojevrsne relativizacije genocida u Srebrenici, „otezanja“ sa izborom partijskog lidera Milojka Spajića za mandatara, pa do naprasne javne kritike mandatarovih pregovora i lobiranja unutar PES-a za saradnju sa ZBCG - razotkrili su poziciju i istinski politički profil Jakova Milatovića.
Milatovićevo pismo Abazoviću i urgiranje da Vukšić zaposjedne na mjesto koje mu ni po Ustavu i zakonu ne pripada, krunski je dokaz da, dok priča o potrebi da se Crna Gora posveti putu na Zapad, crnogorski predsjednik gleda u pravcu Istoka. Beograda i Moskve, naravno.
Skandal odavanja tajnih podataka – bez posljedica
Ime Dejana Vukšića vezuje se za jedan od najvećih skandala u radu Agencije za nacionalnu bezbjednost, koji je poprimio međunarodne razmjere zbog činjenice da je Crna Gora članica NATO.
Pobjeda je marta 2021. godine u serijalu tekstova objavila da se, umjesto razotkrivanja razgranatih veza koje je lažni američki diplomata Stevan Simijanović imao u Crnoj Gori, parlamentarno saslušanje potpredsjednika Vlade Dritana Abazovića na sjednici Odbora za bezbjednost i odbranu pretvorilo se u, do tada nezabilježeni, primjer odavanja međunarodnih tajnih podataka.
Vršilac dužnosti direktora Agencije za nacionalnu bezbjednost Dejan Vukšić je tada, u materijalima dostavljenim poslanicima Odbora za bezbjednost otkrio - imena, funkcije i djelokrug rada domaćih operativaca ANB-a, a kršeći protokole NATO, razotkrio identitet agenata CIA koji su boravili u Crnoj Gori!
Prema informacijama Pobjede, u službenoj zabilješci sa sastanka u Agenciji za nacionalnu bezbjednost precizno su navedena imena crnogorskih operativaca koji su sarađivali sa zapadnim kolegama iz CIA u više operacija. Osim navođenja imena, Vukšić je u informaciji poslanicima dostavio i detaljne opise rada agenata ANB-a, kao i linije rada u različitim operacijama.
Aferu o odavanju podataka pokrenuo je predsjednik Socijaldemokratske partije Raško Konjević direktno pozivajući na odgovornost Vukšića, vršioca dužnosti ANB-a, zbog ugrožavanje bezbjednosti agenata i cijele operacije.
Prema tadašnjim informacijama Pobjede iz stranih bezbjednosnih izvora, operativci CIA su, nakon što su razotriveni, prebačeni uu drugi region i nastavili djelovanje daleko od Crne Gore.
Nakon što je Konjević javno prozvao Vukšića, Više tužilaštvo u Podgorici formiralo je predmet tim povodom. Nakon nepuna dva mjeseca izviđanja, sve je zataškano: ustanovljeno je, pozivajući se na izvještaj Direkcije za zaštitu tajnih podata, da ,,nema osnova Dejan Vukšić bude gonjen po službenoj dužnosti“.
Umjesto da snosi odgovornost, Vukšić je posjije skandala unaprijeđen: sa pozicije vršioca dužnosti imenovan je za direktora Agencije za nacionalnu bezbjednost.
