„Prvi mamac tih krugova bio je njemački vladika Grigorije (Durić) koga su našminkali i puštili na medijsku štraftu. On je tek prije koji dan, poslije pośete nekim zapadnim ambasadama uz pomoć obaveštajne zajednice prijatelja, konačno prihvatio da je vukao trku za druge, primjerenije i lukavije trkače sa mnogo više šansi”.
„Drugi je vladika Joanikije (Mićović), u čiju su se medijsku promociju uz političke zagovornike litijskoga modela mijenjanja vlasti u Beogradu, uključili i mladi lobisti sa Pravnoga fakulteta u Kragujevcu, koji se inače ponose pokroviteljstvom američke ambasade u Beogradu!”
„Tu (ne)željenu podršku Joanikije, koji sebe vidi na tronu polusamostalne Crkve u Crnoj Gori, doživljava kao vodenički kamen oko vrata”, navodi „Borba za veru”.
Joanikije Mićović je trenutno i administrator Crnogorsko-primorske eparhije SPC.
„On dobro zna, da ako se uključi u trku za prvu stolicu Crkve u Beogradu, a ne bude pobjednik, sigurno gubi i Cetinje. Iz tog razloga, mudro i od sopstvenih sveštenika skriva da ga je tek kao odrasloga čovjeka, krstio makedonski raskolnik Timotej. Jasno mu je da mu ne pripada ni ovo dokle je došao. Tako se on, kao zreli realista, drži one narodne: Bolje vrabac u ruci... Ali, uskoro ćemo viđeti da li se on, uopšte, nešto i pita”.
