Trideset trogodišnji Podgoričanin slobodan je igrač od kraja prethodne sezone, kada mu je istekao ugovor sa Hertom, sa kojom je ispao iz njemačke Bundeslige.
“Osjećam se odlično. Najveći cilj u životu mi je da sa Crnom Gorom odem na veliko takmičenje i nijesam ni sa kim pričao ovih dana o novom klubu, rekao sam menadžeru da ćemo se čuti tek kad završim obaveze sa reprezentacijom”, rekao je Jovetić nakon prijateljskog meča sa Češkom pod Goricom.
Od tada je prošlo mjesec i po, a o budućnosti crnogorskog asa zna se vrlo malo. Teško da se može raditi o zatišju pred buru jer nije izvjesno da može doći do nekog ,,bombastičnog“ transfera, iz više razloga, a nijedan nije vezan za kvalitet našeg napadača.
Grčka i Turska (nije)su opcije
Jovetić je u ozbiljnim fudbalskim godinama (2. novembra napuniće 34), tokom cijele karijere prate ga povrede zbog kojih nikad nije mogao da u potpunosti iskoristi i pokaže ogroman talenat, a navodno i nema želju da karijeru nastavi u nekoj fizički zahtjevnijoj i(li) ligi u kojoj bi se iz kola u kolo suočavao sa tenzičnom atmosferom. Ovo drugo čekalo bi ga, na primjer, u slučaju prelaska u redove nekog od grčkih velikana, a što se ,,stidljivo“ pominjalo.
Navodno je za Jovetića zainteresovan (bio) i turski Trabzonspor, a najviše reakcija izazvao bi povratak u Partizan, o čemu se, takođe, šuškalo, ali su ,,crno-bijeli“ u ogromnim finansijsko-organizacionim problemima da takav epilog sada izgleda nemoguće i samo ljubav koju Jovetić osjeća prema klubu koji ga je lansirao u orbitu može da bajkovitu priču (nekad) učini realnom za beogradskog velikana.
Persepolis zvao
Nije tajna da crnogorski majstor fudbala želi da finiš karijere odradi u mirnijoj sredini, posljedično i fudbalski manje kvalitetnoj od one u kojima je do sada nastupao, a jedan je od rijetkih koji je bio strijelac u svim vodećim šampionatima – engleskom, španskom, italijanskom, njemačkom i francuskom.
Kao izbor se nameće odlazak na azijsko ili američko tlo. Da je odlazak van Evrope opcija, Jovetić je potvrdio još u junu.
“Vidjećemo. Postoje razne opcije još od ranije, prioritet mi je i da familija uživa, imam suprugu i dijete, a dvije godine u Herti nijesu mi lako pale. Zato bih želio da igram fudbal kao kad sam bio dijete, da dođem na trening i da se zabavim i uživam. Iskreno, to mi je prioritet, ne interesuje me toliko novac, jer igram fudbal zato što ga volim. I dan danas kao kad sam bio dijete”, odgovorio nam je tada Jovetić.
Fudbalski put ga možda odvede u Katar ili pak Iran, budući da je želju da ga angažuje navodno pokazao Persepolis, aktuelni i desetostruki šampion te zemlje. Ipak, komplikovana politička situacija u Iranu mogla bi da bude otežavajuća stvar.
Jovetić je poručio da mu novac nije odlučujući faktor, kojeg u Saudijskoj Arabiji ima u izobilju, pa bi – ako već ne ,,presude“ milioni – za odlazak u ovaj dio arapskog svijeta mogao da se odluči zbog prisustva zvijezda kakve su Kristijano Ronaldo, Karim Benzema, Ngolo Kante i ostali, a u isto vrijeme bio bi pod manjim pritiskom nego negdje u Evropi.
Lijepo iskustvo Jovetić bi mogao da doživi i u MLS ligi, gdje u finišu karijere odnedavno uživa Lionel Mesi, jedan od asova koji doprinose tamošnjem ogromnom rastu popularnosti ,,sokera“, kako najvažniji sport na svijetu zovu Amerikanci.
Od toga koji mu klub ponudi najbolje uslove za porodičan život bez (ili sa najmanje) stresa, u velikoj mjeri zavisiće gdje će Stevan Jovetić igrati fudbal ,,kao kad je bio dijete“. A radio je to toliko dobro da je u mlađim kategorijama kao fudbaler Mladosti (sadašnjeg OFK Titograda) prelazio brojku od 50 pogodaka u sezoni, a onda sa 17 godina, 10 mjeseci i 21 danom postao najmlađi kapiten u istoriji Partizana.
Klasa je vječna
Kasnije je blistao u Fiorentini, pa bio u Mančester sitiju, Interu, Sevilji, Monaku i Herti.
Koji god klub privoli Jovetića, dobiće igrača ogromne klase i veliko pojačanje, koliko god posao bio rizičan usljed pehova koji su ga pratili iz sezone u sezonu.
Za reprezentaciju Crne Gore bilo bi dobro da se to dogodi što ranije – danas, sjutra, do kraja sedmice... – kako bi Stevan ušao u ritam ekipnog rada.
Najvažnije od svega je, ipak, da na okupljanje početkom septembra dođe zdrav. Za ,,sokole“, koji pred duele sa Litvanijom i Bugarskom (7. i 10. septembar) imaju četiri boda iz tri meča, tri manje od Mađarske i Srbije, prisustvo Jovetića na terenu ima kapitalan značaj.
Deset, 15 ili 20 minuta – ne mora da bude toliko važno. Počeće (naj)spremniji, a najboljem je nekad dovoljan i jedan dodir sa loptom...
