Pored Kašćelana, na optužnici se našao i visokopozicionirani pripadnik kavačkog klana, Kotoranin Radoje Zvicer (49) sa sugrađanima Draganom Kneževićem (40) i Milošem Radonjićem. Na listi su i Srđan Jurišević (48) iz Tivta, zatim
Radoje Živković (35), Vladimir Vučković (45) i Zdravko Perunović (45) iz Nikšića, Milan Vujotić (39), Aleksandar Dragićević (35), Zoran Kažić (45) i Milan Knežević (43) iz Podgorice, Darko Prelević (30) iz Pljevalja, kao i Krsto Maroš.
Vanraspravno vijeće Višeg suda je početkom marta nakon kontrole optužnice uvažilo stav odbrane optuženih koji su tada ustvrdili da se optužbe SDT-a za teško ubistvo Stanišića temelje jedino na Skaj komunikaciji dobijenoj od Europola koji naglašava da se te operativne informacije mogu koristiti samo u istrazi a nikako kao dokaz u sudskom postupku.
U međuvremenu, specijalnom tužilaštvu su dostavljene Skaj komunikacije uz prateću dokumentaciju u kojoj se navodi da se transkripti razgovora mogu koristiti kao dokaz u sudskom postupku.
Zahvaljujući transkriptima razgovora i fotografijama napravljenim tokom mučenja i ubistva Nikole Stanišića ova grupa je završila na optužnici Specijalnog tužilaštva.
Prema navodima optužnice, koju potpisuje specijalni tužilac Saša Čađenović, grupa Slobodana Kašćelana pratila je kretanje i navike Stanišića pet dana prije nego je otet, a potom i ubijen u noći između 2. i 3. avgusta 2020. godine.
Kažić i Dragićević su 27. jula 2020. godine elektronskim optičkim uređajima – kamerama i dvogledima koje im je obezbijedio Radoje Zvicer započeli osmatranje kuće pokojnog Stanišića i njegovo kretanje, na osnovu kojih informacija su odredili kada i gdje je najpovoljniji trenutak da presretnu i otmu žrtvu.
Milan Knežević je 1. avgusta oko 16 sati javio Kažiću, a ovaj ostalim pripadnicima grupe da je Stanišić motorom krenuo od kuće putnim pravcem Kotor – Trojica –Vrmac.
Na kolskom putu prema tvrđavi Vrmac, Stanišića su iz zasjede presreli Vukčević, Jurišević i Radonjić.
Udarili su ga metalnom šipkom po glavi i oborili na zemlju, potom vezali konopom i ubacili u ,,BMW“ pa, po unaprijed napravljenom planu, krenuli prema Njegušima.
Tokom čitave vožnje do odredišta, Kašćelanova ekipa je mučila Stanišića kako bi im dao šifru svog kriptovanog telefona i odao planove rivalske grupacije ,,škaljaraca“.
U jednom momentu došlo je do preokreta i promjene plana. Po uputstvu Kašćelana, grupa je Stanišića vratila u mjesto Mirac, gdje je ubrzo stigao Kašćelan u pratnji Perunovića. Pojačana ekipa nastavila je sa mučenjem Stanišića.
Kako se navodi u optužnici, sa Stanišića su skinuli svu odjeću a potom pod batinama od njega tražili da im otkrije za koga radi, gdje su štekovi i oružje ,,škaljaraca“.
U noći između 2. i 3. avgusta predočili su Stanišiću da neće dočekati dan i uslišili molbu žrtve da se pomoli.
Upravo u trenutku dok se molio, egzekutori su u glavu Stanišića ispalili više hitaca.
Stanišić je bio blizak škaljarskom klanu i, kako se sumnja, likvidiran je jer je učestvovao u ubistvu člana suprotstavljenog kavačkog kriminalnog klana.
Zbog ovog zločina su 20. aprila prošle godine uhapšeni Kašćelan i još pet osoba.
