Iako pravo na učestvovanje u upravljanju svojom zemljom putem izbora, baš kao i pravo na državni i međunarodni poredak u kojem se mogu ostvarivati ljudska prava, spadaju u najznačajnije principe Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima, u Srpskom svetu ovi principi više podsjećaju na cinični fantazam nego na univerzalnu međunarodnu normu. U kontekstu upravo održanih parlamentarnih, pokrajinskih i djelimično lokalnih izbora u Srbiji jednako cinično zvuči i član 3. njenog sopstvenog Ustava, koji se odnosi na vladavinu prava, a u kojem se eksplicira da je vladavina prava osnovna pretpostavka Ustava, da počiva ne neotuđivim ljudskim pravima, da se ona ostvaruje slobodnim i neposrednim izborima, kao i ustavnim jemstvima ljudskih i manjinskih prava, podjelom vlasti, nezavisnom sudskom vlašću i povinovanju vlasti Ustavu i zakonima. Kada je riječ o izbornom pravu, sasvim je nedvosmislen član 52. koji kaže da je izborno pravo, ,,opšte i jednako, izbori su slobodni i neposredni, a glasanje je tajno i lično“, kao i da ovo izborno pravo, ,,uživa pravnu zaštitu u skladu sa zakonom“.
Na niz izbornih neregularnosti, neposredno nakon izbora u Srbiji, reagovali su i međunarodni posmatrači pa je, tako, Reinhold Lopatka, specijalni koordinator i lider kratkoročne misije posmatrača OEBS-a, ocijenio da su se izbori odvijali usred društveno i politički podijeljenog konteksta, da je izbornim procesom dominiralo preovlađujuće učešće Predsjednika i da je upotreba njegovog imena od strane jedne od izbornih lista, zajedno sa pristrasnim medijskim izvještavanjem, doprinijela ,,neravnoteži na političkom terenu“, dok su se u predizbornom periodu čuli ,,brojni primjeri zabrinutosti zbog zastrašivanja i uznemiravanja građanskih aktivista, branitelja ljudskih prava i novinara“. Klemen Grošelj, šef delegacije Evropskog parlamenta, izjavio je da se izborna kampanja odvijala u kontekstu aktuelnog agresorskog rata Rusije protiv Ukrajine, da manipulacija načinima i izvorima informisanja ostaje razlog za zabrinutost u Srbiji, kao i da su smanjeni intenzitet političke debate, pritisak na birače, naglasak na diskreditovanje ličnosti suparnika, oštra retorika korišćena tokom kampanje, kao i sveukupni politički život u Srbiji ,,veoma zabrinjavajući element“. Florian Biber, profesor Univerziteta u Gracu i dobar poznavalac Balkana, u izjavi za nedjeljnik Vreme, rekao je da to što izborne rezultate nijesu čestitali predstavnici Evropske unije jeste ,,bez presedana i dovoljno rječita poruka“.
Izbore 2023. godine u Srbiji, uz sve navedeno, posebno nezaboravnim je učinio slučaj ,,Arena“, odnosno, organizovana migracija birača, tokom koje su, kako snimcima i podacima dokumentuje srpska opozicija, masovno dovođeni ljudi iz Republike Srpske da glasaju u Beogradu. Prema tvrdnjama opozicionih lidera, više od 40.000 ljudi, sa fiktivnim prebivalištem u Beogradu, organizovano je dovedeno radi podrške SNS listi, čime je drastično promijenjena izborna volja Beograđana. Arena je, tog izbornog dana, ,,otkrivena“ da bi ubrzo posle toga bila ispražnjena. Među opozicionim biračima u Srbiji kruži informacija da je Arena, međutim, bila tek vrh ledenog brijega.
I dok se prethodnih godina svima nama koji smo upozoravali na sve djelotvorniji političko-ideološki koncept Srpskog sveta iz prorežimskih medija u Srbiji i Crnoj Gori poručivalo da smo skloni fantazmima, teorijama zavjere, da smo predstavnici zapadnih agentura i neprijatelji (svako u svojoj državi), upravo je ova razrađena metodologija ,,gostujućih i šetajućih glasača“, migranata u izbornim procesima u Srbiji i Crnoj Gori, potvrdila ne samo postojanje nego i djelotvornu efikasnost Srpskog sveta.
Vjerujem da će mnogima od nas još dugo ostati u sjećanju slika iz izbornog štaba Srpske napredne stranke koja je, zapravo, svjedočanstvo jedne neprolazne ljubavi… Na njoj su uz predsjednika Srbije, ozarenih lica zbog izbornih rezultata u drugoj državi, Milorad Dodik, predsjednik Republike Srpske, i Andrija Mandić, predsjednik Skupštine Crne Gore. Nije potrebno biti mnogo maštovit da bi se dočarao idealni muzički background ove proslave – to bi svakako bio popularni muzički poklič Veseli se, srpski rode. A to veselje je, svakako, bazirano i na spoznaji da mehanizam šetajućih glasača (vjerovatno jedinstven u svijetu) može da obezbijedi dirigovani politički inženjering u svim djelovima Srpskog sveta. Takođe, ova ,,praktična inovacija“ anticipira i budući politički modus operandi kojim se dodatno i nepovratno obesmišljava demokratsko nasljeđe mrskog i stranog zapadnog svijeta.
Najzad, umjesno je opet postaviti staro pitanje i međunarodnoj zajednici i građanima ne samo Srbije već i Crne Gore i Bosne i Hercegovine – da li, ako aktuelni autokratski režim u Srbiji potraje, ,,region“ može mirno da spava?
Dok bira Srpski svet…
