“Prva asocijacija na Nikicu je uvijek bila — dobar čovjek, blagorodnog, neponovljivog osmijeha i bogougodne, blаgе riječi. Bio је jedan od pionira košarke u Baru, još od one jeseni 1973. kada је nosio dres „Gimnazijalca", na juniorskom prvenstvu Crne Gore u Herceg Novom i jedan od najboljih igrača tog gimanzijskog kluba”, naveli su u saopštenju iz KK Mornar.
Iduće godine bio je u ekipi Mladosti, prvog organizovanog kluba u Baru, a, dodaju, i počeci Mornara vezani su za njegovo ime.
“Rano je ostavio košarku, iako je bio izuzetno talentovan. Njegovi saigrači iz sedamdesetin godina kažu da su prvo kod njega na terenu vidjeli neke dribіinge i lucidne poteze, pa tek onda kod Kićanovica i drugih asova jugoslovenske košarke”, kazali sui z barskog kluba.
Njegova ljubav prema Mornaru bila је, kažu oni, bila je bezgranična i bezrezervna.
“ Nije propuštao nijednu utakmicu barskog ligaša, jok dok је nas klub nastupao u salama u Gimnaziji „Niko Rolović" i OŠ „Jugoslavija". A u„Topolici” uvijek је sjedio na istočnoj tribini, iznad Mornarove klupe i zdušno navijao. Bio je stožer sportske porodice, a njegov talenat se prelio i na sestrića Aleksandra Sašu Pavlovića. Košarkaski klub Mornar tuguje za svojim Nikicom”, zaključili su u objavi iz barskog kluba.
