Navodi se da je službu održao u crkvi Manastira Svete Petke u Bijeljini (BiH).
Za Irineja Gavrilovića je Kačavenda kazao da je „vodio mudro i posvećeno SPC u vremenu koje nije bilo ni malo lako i jednostavno”, a o Milutinu Kneževiću da se „može reći da je od dječačkih dana bio klasičan primjer divnoga monaha, a potom i arhijereja”, citiraju „Večernje novosti”.
Irinej i Milutin su preminuili od koronavirusa.
Interesantno, ne navodi se u medijskim izvještajima da je Vasilije Kačavenda održao pomen i za Amfilohija Radovića, kod koga je dugo godina bio rado viđen gost na crkvenim procesijama.
Nakon gej-afere, te optužbi za pedofiliju, Vasilije Kačavenda je dva puta podnosio ostavku na aktivnu službu arhijereja Zvorničko-tuzlanske eparije.
Arhijerejski sabor SPC ga je 2013. trajno razriješio upravljanja tom eparhijom, ali ne i raščinio, tako da je on i dalje srpski episkop – iako je više puta ponovljen ekstremno negativan zvaničan stav SPC o homoseksualnosti.
