Pljevlja su nekad bila poznata kao grad koji je imaju cementaru. Prošla vlada je pokrenula priču da bi taj projekat opet trebalo da se radi, čak je bilo i interesovanja. Da li je neko i dalje zainteresovan za izgradnju cementare u Pljevljima?
Golubović:Krajem prošle godine, usvojenim Strateškim planom opštine Pljevlja od ove do 2025. godine predvidjeli smo kao jedan od glavnih ciljeva industrijskog razvoja opštine stvaranje uslova za izgradnju nove fabrike za proizvodnju cementa. Ovo nije nova ideja i poznato je da je u Pljevljima u devetoj deceniji prošlog vijeka radila fabrika cementa, poznata u bivšoj Jugoslaviji po veoma kvalitetnom proizvodu, koja je, nažalost, zbog pogrešno izabrane tehnologije i nesretne lokacije za njenu gradnju u neposrednoj blizini grada, morala da bude ugašena.
Opština Pljevlja je u prethodnom periodu planskim dokumentima definisala novu lokaciju za fabriku i krenula u rješavanja imovinsko-pravnih odnosa. Prethodna vlada je u saradnji sa Rudnikom uglja krenula u pripremu tenderske dokumentacije za eksploataciju deponovanog laporca, a koliko mi je poznato postoji i nekoliko inostranih kompanija koje su iskazale interesovanje prema Vladi za investiranje. S druge strane, kroz ekološku rekonstrukciju TE Pljevlja stvoriće se još povoljniji uslovi za korišćenje njenih nus proizvoda, odnosno sitnog pepela i vještačkog gipsa što će još značajnije uticati na stvaranje idealne osnove za potencijalnog investitora u izgradnju nove fabrike cementa.
Da li ste obavijestili resorno ministarstvo o aktivnostima izgradnje fabrike cementa?
Golubović:Donošenje odluke u investiranje u proizvodnju cementa je zahtjevan i kompleksan proces na koji ne utiču samo povoljni uslovi za nabavku repromaterijala za proizvodnju klinkera već i ekonomski, politički i drugi koji definišu cement kao strateški proizvod države. Početkom godine, o svim aktivnostima sa kojim je Opština Pljevlja bila upoznata po pitanjima vezanim za novu fabriku cementa, obavijestili smo Ministarstvo ekologije, prostornog planiranja i urbanizma, jer je ministar Ratko Mitrović u ime Vlade izrazio interesovanje za nastavak aktivnosti u cilju promovisanja i ubrzanja stvaranja uslova za izgradnju fabrike cementa.
Koliko je izgradnja cementare značajna investicija za Crnu Goru?
Golubović:O tome govori podatak da bi se njenom gradnjom pokrenuo i čitav lanac ulaganja u pogone za proizvodnju građevinskog materijala sa potencijalom za stvaranje više od 1.000 novih radnih mjesta.
Radi se na remontu Termoelektrane Pljevlja. Koliko je to značajno za grad kako ne bi došlo do daljeg osipanja stanovništva?
Golubović:Važnost očuvanja energetskog sektora u Pljevljima je od krucijalnog značaja za funkcionisanje grada u ekonomskom i svakom drugom smislu, ali i veoma bitan uslov za održanje diversifikacije ekonomskih aktivnosti u Crnoj Gori, a samim tim i njene finansijske održivosti, s obzirom da se u TE Pljevlja generiše između 100 i 150 miliona eura vrijednosti električne energije.
Za Pljevljake je od krucijalnog značaja očuvanje svakog radnog mjesta koje generiše energetski sektor u našoj opštini. Prije svega, mislim na 1.500 Pljevljaka koji rade u Rudniku uglja i Termoelektrani, ali i na zaposlene u malim preduzećima koja se oslanjaju na pružanje usluga direktno tako i indirektno za navedena dva preduzeća.
Rad nekoliko komunalnih preduzeća je takođe neodrživ bez Rudnika i Termoelektrane.
Kroz ekološku rekonstrukciju TE Pljevlja stvoriće se još povoljniji uslovi za korišćenje njenih nus proizvoda, odnosno sitnog pepela i vještačkog gipsa što će još značajnije uticati na stvaranje idealne osnove za potencijalnog investitora u izgradnju nove fabrike cementa
Kako bi gašenje Termoelektrane uticalo na crnogorsku ekonomiju?
Golubović:Procjena je da bi se gašenjem crnogorskog energetskog giganta, koji našoj državi omogućava energetsku stabilnost i nezavisnost, pored finansijskih posljedica po opštinu i državu, dovelo do gubitka ne manje od 1.500 direktnih i ne manje od 1.500 indirektnih radnih mjesta.
Siguran sam da će se naći način za dalje funkcionisanje TE Pljevlja bez obzira na utrošene radne sate koji su predviđeni sporazumom za Energetskom zajednicom, i da se neće ugroziti početa ekološka rekonstrukcija bloka. Ove aktivnosti, pored obezbjeđivanja usklađenosti sa EU standardima po pitanju uticaja na životnu sredinu, omogućiće i završetak aktivnosti EPCG na projektu sanacije i rekultivacije deponije šljake Maljevac i stvaranju uslova za daljinsko grijanje Pljevalja iz Termoelektrane.
Ne smijemo zaboraviti da preduzeća iz rudarsko-energetskog sektora kontribuiraju u lokalni opštinski budžet ne manje od 35 odsto njegove vrijednosti kroz naplatu poreza na imovinu, poreza na lična primanja, prireza porezu, koncesione naknade za eksploataciju uglja i rude olova i cinka, kao i Eko-naknadu koju smo ostvarili krajem 2019. godine i od koje smo prošle godine prihodovali oko dva miliona eura. Sredstva naplaćena iz Ekonaknade ove godine ćemo početi da trošimo na realizaciju isključivo ekoloških projekata iz oblasti vodosnabdijevanja, upravljanja otpadnim vodama i čvrstim otpadom, unapređenja kvaliteta vazduha i drugih sfera zaštite i poboljšanja životne sredine.
Pljevlja su bogata i šumom. Da li je oblast drvoprerade dovoljno iskorištena i šta treba uraditi da se pospješi razvoj te grane?
Golubović:U pljevaljskoj opštini se gazduje sa više od 35 odsto crnogorskih šuma koje predstavljaju izuzetan kvalitet za intenzivniji razvoj drvoprerade. Očigledno je da je ovaj sektor potrebno dodatno unapređivati i razvijati, prije svega u pravcu proizvodnje finalnih proizvoda od drveta, i kreiranje zelenih radnih mjesta iz oblasti šumarstva, što predstavlja veliku šansu za diversifikaciju ruralne ekonomije i osnaživanje privrednih aktivnosti.
Na ovo ukazuju i podaci da je našoj opštini skoro tri puta više drvoprerađivačkih preduzeća koje se bave primarnom preradom drveta od onih koji razvijaju takozvanu finalnu proizvodnju. S druge strane, o značaju ove grane govori podatak da je u vremenu korona virusa sektor šumarstva i drvoprerade zabilježio značajan rast veći od 20 odsto.
Dokle se stiglo sa sanacijom crne tačke Jalovište Maljevac?
Golubović:Sanacija deponije pepela i šljake Maljevac odvija se fazno i koštaće oko 20 miliona eura, od čega se 3,2 miliona eura odnosi na radove prve faze koji su počeli krajem ljeta 2019. godine. Prošle godine su počeli i radovi na sanaciji i remedijaciji flotacijskog jalovišta rudnika olova i cinka u Gradcu. Ugovoreni su poslovi vrijednosti oko osam miliona eura.
Aktivno pratimo dinamiku radova na oba projekta i mogu reći da smo zadovoljni dosadašnjim stepenom realizacije. Nakon završetka sanacije ove dvije ekološke crne tačke u Pljevljima siguran sam da ćemo zatvoriti priču o posljedicama rada pljevljskih industrijskih giganata po životnu sredinu i u Maljevcu, a u Gradcu dobiti površine koje će biti moguće koristiti za aktivnosti u cilju razvoja rekreacije, turizma i sporta.
Kako je korona uticila na razvoj opštine i život građana?
Golubović:Zadovoljan sam urađenim tokom prošle godine, iako je epidemija poremetila planove u dijelu realizacije kapitalnog budžeta. Prvih pola godine proveli smo u traženju načina kako da organizujemo rad, tako da smo tek polovinom godine krenuli u objavljivanje tendera za realizaciju projekata iz kapitalnog budžeta, od kojih je nešto završeno, neki su u toku, a neke smo ostavili za ovu godinu.
Korona je pogodila najveći dio male privrede. Najveći broj ugostitelja i privrednika koji se bave uslužnim djelatnostima, bilo je direktno pogođeno usljed ograničavanja ili zatvaranja objekata, mjerama za sprečavanje širenja korona virusa.
Skupština Opštine Pljevlja donijela je set mjera za dodatnu podršku najugroženijim kategorijama sugrađana, gdje smo komunalnim preduzećima podijelili dodatna finansijska sredstva oslobodivši time plaćanja računa preduzetnike koji nisu radili tokom trajanja ograničenja rada određenih djelatnosti. Preko Sekretarijata za privredu, za oko 130 pljevaljskih preduzeća smo obezbijedili finansijsku pomoć kroz uvećanje budžeta za poljoprivredu za oko 30 odsto.
Šta poručujete Vladi, kako da riješi problem sa dugovanjima “Vektre Jakić”?
Golubović:“Vektra Jakić” je trebalo da bude motor razvoja drvoprerade u Crnoj Gori. Ta firma za sada posjeduje većinu koncesija nad pljevaljskim šumama. Nepravedno je ostaviti veliki broj pljevaljskih koncesionara sa manjim količinama za eksploataciju i onemogućiti da se njima daju koncesije na duži period.
Očekujemo da Vlada krene u skorije rješavanje ovog problema koji značajno finansijski opterećuje lokalnu upravu s obzirom na evidentirani dug tog preduzeća, koji je prema Opštini Pljevlja, veći od šest miliona eura.
Opština Pljevlja će učiniti sve da u tom procesu bude proaktivan partner. Očekujemo da se i intenzivnije dalje unapređuje kapacitet Uprave za šume u Pljevljima, ali i odgovorniji odnos koncesionara prema putnoj infrastrukturi u ruralnim područjima gdje veoma često dolazi do devastacije lokalnih i nekategorisanih puteva.
