Velika Britanija je najveći evropski proizvođač filmskog i TV programa, vrijednog 1,4 milijarde funta od prodaje međunarodnih prava, ali je, u internom dokumentu EU u koji je britanski dnevnik Gardijan imao uvid, njena dominacija opisana kao prijetnja evropskoj kulturnoj raznolikosti.
Ovo pitanje će se vjerovatno pridružiti listi tačaka zbog kojih vlada velika napetost u odnosima EU i Britanije od kada je ona napustila jedinstveno tržište i carinsku uniju, uključujući sporove o prodaji britanskih kobasica u Sjevernoj Irskoj i izdavanju dozvola u ribolovnim vodama.
Prema direktivi o audiovizuelnim medijskim uslugama EU, većina programa koji se emituje mora biti program evropskog sadržaja na zemaljskoj televiziji i mora činiti najmanje 30 odsto broja naslova na platformama na video na zahtjev (VOD), kao što su "Netfliks" i "Amazon".
Zemlje poput Francuske otišle su još dalje, odredivši kvotu od 60 odsto za evropske sadržaje.
