Ferhat Dinoša, ministar za manjinska prava u Crnoj Gori, nedavno je poštom, u koverti, primio dvije knjige bez navedenog pošiljaoca i bez posvete. Pošiljalac se mogao prepoznati po izboru poklona – knjiga Matije Bećkovića sa poemama „Kad budem mlađi“ i „Ćeraćemo se još“, te jedna vrsta zbornika aktivnosti Srpskog nacionalnog savjeta i izdavačke djelatnosti Književne zadruge, njegove izdavačke kuće, koji je naslovljen „Od obećanja do ispunjenja“.
Ministar Dinoša najavljuje tužbu protiv Vuksanovića, što je potvrdio i u razgovoru za Portal Analitika ali, ne zbog dara, već zbog kvalifikacija na njegov račun, navedenih u pomenutom zborniku.
Vuksanović u svom tekstu „Pokušaj ustavne asimilacije srpskog naroda“, za Dinošu kaže da je „neprijatelj srpskog naroda“, te da „uz tezu - Srbima ništa, Albancima više nego ostalim manjinama...nastoji da primora Srbe da se odreknu svoga jezika i pisma, svoje crkve, kulture, umjetnosti i tradicije...“
Ministar i državne pare A u čemu je ministrov grijeh? Dinoša smatra da nacionalni savjeti treba da budu finansirani po projektima, čiji bi kvalitet procjenjivalo posebno tijelo unutar Fonda za manjine i da bi trebalo da podnose izvještaj o tome kako troše data im sredstva. Te ideje suština su predloženih izmjena Zakona o nacionalnim manjinama, koje su trenutno na razmatranju u skupštinskom Odboru za ustavna pitanja. „Samo pokušavam da se ponašam domaćinski“, kaže ministar.
U Crnoj Gori ima šest nacionalnih savjeta – srpski, hrvatski, albanski, bošnjački, muslimanski i romski, koji, zvanično, imaju dva izvora finansiranja. Prvi izvor je Ministarstvo za manjine, koje „na ravne časti“, svakom od savjeta mjesečno uplaćuje između 3 i 4 hiljade eura. Za januar su dobili po 3.800 eura.
Drugi izvor je Fond za manjine, potpuno autonomna institucija, koja direktno iz državnog budžeta godišnje dobije 0,15 posto, koliko je propisano Zakonom o manjinama. Za prošlu godinu, ta je suma iznosila oko milion eura. Za razliku od Ministarstva, iz Fonda se sredstva dijele proporcionalno, prema broju pripadnika određene manjine. Tako je Srpski savjet prošle godine dobio 600 hiljada eura, dok je ostalih pet savjeta podijelilo preostalih 400 hiljada eura.
Čudni partneri države Savjeti nacionalnih manjina zamišljeni su kao partneri vlasti, i kao stimulans za razvoj i afirmaciju kulture i tradicije nacionalnih manjina. Tako je, barem, u Evropi, po čijoj se legislativi upravljala i crnogorska vlast kada je, prije dvije godine, ustanovljavala savjete i formirala Fond.
Međutim, u Crnoj Gori smo došli do apsurdne situacije - država Crna Gora pozamašno finansira negatore države! Jer, aktivnost Srpskog nacionalnog savjeta u dobroj mjri je usmjerena na negiranje crnogorske države. Crnogorskom nacijom ovaj Savjet se ne bavi, ako izuzmemo inicijativu za promjenu Ustava Crne Gore, u kojoj se crnogorski narod naziva „manjinskim“. „Normativno se (u postojećem Ustavu) forsira manjinski crnogorski narod (43,16), na štetu Srba (31,99).“ Ima ga i u tekstu Koste Čavoškog, čiji se rad pod naslovom „Crnogorski bašibozluk na ratištima Atlantskog pakta“ takođe štampao o - trošku Crne Gore.
Pjesnici AB revolucije Država Crna Gora finansira pozamašnu izdavačku djelatnost pomenute Književne zadruge. Mnoga imena autora iznad 30-tak naslova poznata su nam iz vremena AB revolucije – Momir Vojvodić, Ranko Jovović, Kosta Radović, Novica Đurić, Dragomir Brajković, Miodrag Ćupić, Vlado Strugar, Garo Jovanović, Aleksandar Stamatović...Tu sve vrvi od mitova, izgnanstava, zatiranja, mučeništva pravoslavnog i srpskog. (O Brajkoviću, u predgovoru njegove knjige poezije, kaže se da je autor „cjelokupnim svojim opusom, pravoslavni pjesnik...Pravoslavljem označen, ozaren, prožet i prosvijetljen.“ Ma šta to značilo.)
Savjetu se ne može prigovoriti nesistematičnost. U zborniku je naveden svaki susret, objavljeno svako pismo, svaki zahtjev. Zabilježene su sve aktivnosti, od odlaska na sahranu patrijarha Pavla, do obilježavanja Podgoričke skupštine, kao „jednog od najznačajnijih praznika srpskog naroda u Crnoj Gori“.
Država Crna Gora finansira skupove koji slave i obilježavaju dan kada je kao država ukinuta! „Nadamo se da će neka nova podgorička skupština u budućem vremenu vratiti ideale naših predaka i nas u realnost, te da će ponovo doći do ujedinjenja srpskog naroda u jednu zajedničku državu“. (Iz govora istoričara Predraga Vukića)
Dirljiva nacionalna sloga Nije sporno boriti se za taj politički cilj. Sporno je da se afirmisanje toga cilja finansira iz budžeta države koju želiš da ukineš!
Sam Vuksanović je na istom skupu kazao da Savjet i Srpsko nacionalno vijeće neće odustati od cilja „da se Srbima u Crnoj Gori vrati status konstitutivnog naroda, koji im je novim ustavom oduzet.“
Do tada, ili do nove Podgoričke skupštine, koristiće privilegije manjinskog naroda.
Ispada da je Savjetu koji negira državu Crnu Goru od velikog interesa da ta država finansijski što bolje stoji - što je više novca u državnom budžetu, to je više i novca za njih!
Uostalom, i projekti za 2010. su ambiciozni - izdavačka djelatnost, srpske elektronske novine, srpski radio, petnaestodnevnik „Srpske novine“, srpska TV agencija, srpsko pozorište, obnova kulturno-istorijskih spomenika srpskog naroda („Nemanjin grad“ u Podgorici, i drugi, nenavedeni).
Za sada, najveći protivnici izmjena zakona su sami savjeti nacionalnih manjina. Zamjeraju Dinoši da se bavi novcem. A to je tema o kojoj se tako dirljivo slažu Srbi sa Albancima, Srbi sa Muslimanima, Muslimani sa Bošnjacima...
G. Borović
