Oni su istakli da je Milo Đukanović danas jedini koji Crnu Goru može vratiti na pravi evropski put, uprkos besomučnim i frontalnim napadima na svoju ličnost.
„Danas je Crna Gora poligon infantilnog političkog nadmetanja, „nažalost većine mladih ljudi, uramljenih u svoje zablude. Opterećeni osjećanjem nedovoljnosti ušli su u borbu koja ih prevazilazi i za koju nijesu dorasli. Zbog toga su vazda spremni na religijsko padanje na koljenima pred nemilosrdnim, autentičnim srpskim paternalizmom. A taj svetosavski, kleronacisticki i emotivno misaoni otpad nema baš nikakve veze sa istinskim pravoslavljem, koje je bilo stub i oslonac nađe hiljdugodišnje državnosti“, poručili su oni.
Najavljuju Evropu sad više kao parolu za jednokratnu upotrebu, a vec sjutra to moze biti Srbija sad I Rusija sad.
„Mi crnogorski iseljenici Sjeverne Amerike podržavamo onog koji je već decenijama u kontinuitetu i bez rezarve za euroatlantsku integraciju, kao naše jedine budućnosti i naše vrhunsko istorijsko ostvarenje. Na tom putu stoji nam Srpske crkva koja ima sveti zavjet da obogalji i zatre crnogorsku državu i naciju, pa se brojni političari prosto nadmeću ko će dobiti najviše naklonosti srpskih popova, a pri tome olako žrtvuju naše istorijsko i duhovno blago. Svi ti zli vjetrovi koji danas duvaju sirom Balkana dolaze iz Srbije, koja je rijesila da vodi Pašićevu politiku u XXI vijeku“, ističe se u saopštenju.
Prema njihovim riječima, stepen mržnje prosrpskih političara u Crnoj Gori prema Đukanoviću a i mogih u Srbiji direktno je proporcionalan njihovoj podaničkoj i servilnoj podrešenosti prema Vučiću, Srpskoj crkvi i Rusiji.
„Bivši suverenisti, ako su to ikada istinski bili, a sada pokondirene posrbice, beskonačno ponavljaju da se Đukanović morao povući 2006. godine odmah poslije referendum, kako bi oni, sastavili Vladu svojih ljubimaca i sa popom Gojkom Perovićem zaveli široku demokratiju, prosperitet i pomirenje četnika i partizana. Danas im najbolji odgovor šalju neki penzionisani srpski đenerali koji javno žale sto nijesu tada izveli puć. A bili su spremni za to i samo čekali signal od srpske Vlade“, navodi se u saopštenju crnogorskih iseljenika.
Napominju da ostaci sedmog bataljona i ostala bratija iz ravnogorskog “srpskog sveta” i danas spremno čeka da im se ukađe prilika za akciju.
„Da Đukanović nije uveo Crnu Goru u NATO, uz veliki lični rizik, oni bi se avgusta 2020. godine naoružani do zuba ušetali u “meke” predjele sjeverne Crne Gore, baš kao i Rusi u Dombas. Niko iz Evrope na to nebi ni prstom mrdnuo... To što su danas snage NATO-a spremne da im se suprostave jedino je što ih “drži na uzici”“, naglasili su.
Oni se nadaju se da će svi građani naše suverene, multietničke i antifašističke države prepoznati značaj ovog istorijskog trenutka ne samo za opstanak slobodne Crne Gore već i nas Crnogoraca kao drevnog istorijskog naroda.
„Onaj koji je znao i imao hrabrosti da referendumom obnovi našu državnosti, da je zaštiti od ratnih razaranja i prolivanja krvi, danas je jedini koji je može vratiti na pravi evropski put Crnu Goru, uprkos bjesomučnim i frontalnim napadima na njegovu ličnost. U narodnoj legend istiše se i ova mudra izreka: da ne laju paščad na proroka“, zaključuje se u saopštenju.
