Crnogorski iseljenici Sjeverne Amerike: Uprkos bjesomučnim napadima, Đukanović jedini koji Crnu Goru može vratiti na evropski put

Oni su istakli da je Milo Đukanović danas jedini koji Crnu Goru može vratiti na pravi evropski put, uprkos besomučnim i frontalnim napadima na svoju ličnost.

„Danas je Crna Gora poligon infantilnog političkog nadmetanja, „nažalost većine mladih ljudi, uramljenih u svoje zablude. Opterećeni osjećanjem nedovoljnosti ušli su u borbu koja ih prevazilazi i za koju nijesu dorasli. Zbog toga su vazda spremni na religijsko padanje na koljenima pred nemilosrdnim, autentičnim srpskim paternalizmom. A taj svetosavski, kleronacisticki i emotivno misaoni otpad nema baš nikakve veze sa istinskim pravoslavljem, koje je bilo stub i oslonac nađe hiljdugodišnje državnosti“, poručili su oni.

Najavljuju Evropu sad više kao parolu za jednokratnu upotrebu, a vec sjutra to moze biti Srbija sad I Rusija sad. 

„Mi crnogorski iseljenici Sjeverne Amerike podržavamo onog koji je već decenijama u kontinuitetu i bez rezarve za euroatlantsku integraciju, kao naše jedine budućnosti i naše vrhunsko istorijsko ostvarenje. Na tom putu stoji nam Srpske crkva koja ima sveti zavjet da obogalji i zatre crnogorsku državu i naciju, pa se brojni političari prosto nadmeću ko će dobiti najviše naklonosti srpskih popova, a pri tome olako žrtvuju naše istorijsko i duhovno blago. Svi ti zli vjetrovi koji danas duvaju sirom Balkana dolaze iz Srbije, koja je rijesila da vodi Pašićevu politiku u XXI vijeku“, ističe se u saopštenju. 

Prema njihovim riječima, stepen mržnje prosrpskih političara u Crnoj Gori prema Đukanoviću a i mogih u Srbiji direktno je proporcionalan njihovoj podaničkoj i servilnoj podrešenosti prema Vučiću, Srpskoj crkvi i Rusiji.

„Bivši suverenisti, ako su to ikada istinski bili, a sada pokondirene posrbice, beskonačno ponavljaju da se Đukanović morao povući 2006. godine odmah poslije referendum, kako bi oni, sastavili Vladu svojih ljubimaca i sa popom Gojkom Perovićem zaveli široku demokratiju, prosperitet i pomirenje četnika i partizana. Danas im najbolji odgovor šalju neki penzionisani srpski đenerali koji javno žale sto nijesu tada izveli puć. A bili su spremni za to i samo čekali signal od srpske Vlade“, navodi se u saopštenju crnogorskih iseljenika. 

Napominju da ostaci sedmog bataljona i ostala bratija iz ravnogorskog “srpskog sveta” i danas spremno čeka da im se ukađe prilika za akciju. 

„Da Đukanović nije uveo Crnu Goru u NATO, uz veliki lični rizik, oni bi se avgusta 2020. godine naoružani do zuba ušetali u “meke” predjele sjeverne Crne Gore, baš kao i Rusi u Dombas. Niko iz Evrope na to nebi ni prstom mrdnuo... To što su danas snage NATO-a spremne da im se suprostave jedino je što ih “drži na uzici”“, naglasili su.

Oni se nadaju se da će svi građani naše suverene, multietničke i antifašističke države prepoznati značaj ovog istorijskog trenutka ne samo za opstanak slobodne Crne Gore već i nas Crnogoraca kao drevnog istorijskog naroda. 

„Onaj koji je znao i imao hrabrosti da referendumom obnovi našu državnosti, da je zaštiti od ratnih razaranja i prolivanja krvi, danas je jedini koji je može vratiti na pravi evropski put Crnu Goru, uprkos bjesomučnim i frontalnim napadima na njegovu ličnost. U narodnoj legend istiše se i ova mudra izreka: da ne laju paščad na proroka“, zaključuje se u saopštenju.