Crnogorski reprezentativci Aleksandar Šćekić i Igor Vujačić su bili heroji Partizana u revanšu 3. kola kvalifikacija za Ligu konferencija protiv ruskog Sočija. Šćekić je postigao gol u 90. minutu koji je meč odveo u produžetke, dok je Vujačić pogodio sa bijele tačke za trijumf Partizana.
Crno-bijeli su bili bolji,ali i srećniji tim. Do izjednačujućeg pogotka koji ih je odveo u produžetke stigli su u 90. minutu, a onda u penal-seriji fortuna je pomilovala Sejdubu Sumu čija se lopta od stative i leđa golmana ruskog sastava odbila u mrežu. Sve pohvale idu na račun Aleksandra Stanojevića. Zlatne izmjene napravio je iskusni stručnjak.
Uveo je mladog Terzića - namjestio gol. Uveo Šćekića - postigao gol. Uveo golmana Stevanovića u produžetku - odbranio penal i omogućio Igoru Vujačiću da postane junak u poslednjoj seriji.
Još nije vrijeme za pjesmu u Humskoj 1, niti za euforiju, treba se dobro spremiti za portugalsku Santa Klaru, ali da miriše na dobro - miriše. Miriše na jesen u Evropi. Na osnovu svega viđenog trebalo bi Portugalci da budu znatno lakši rival od dosadnog, upornog, do zla boga negledljivog ruskog tima, koji je poslije 210 minuta konačno morao na koljena.
Zasluženo, jer je i bez Aleksandra Lutovca (preminuo mu otac na dan utakmice) i Danila Pantića (povrijedio se tokom zagrijavanja) Partizan pokazao da je bolji tim. Prema sportu i fudbalu bio bi grijeh da je ovakav Soči otišao dalje i da je veličanstvena energija sa tribina ostala bez naplate. Ipak je Partizan tim koji u evropskom fudbalu nešto znači. Rusi su debitanti. Moraće da nauče kako je to ispadati. Kao što su crno-bijeli naučili na primjerima Artmedije i Zaglebja, takođe na penale. Sad im se vratilo.
Tačno kako ga je opisao Marko Nikolić, predstavio se Soči beogradskoj publici kao teška, užasno iritantna, ali ekipa koja je najopasnija kad protivnik pomisli da je drži u šaci. Pola sata se povlačila, odbijala nalete Partizana, a povela iz prve prave akcije. Trajala je skoro minut. Skoro toliko su se gosti dodavali, bez pritiska kontrolisali loptu i prostor, primicali šesnaestercu Aleksandra Popovića i kad su u njega ušli matirali su mladog golmana, iako se prije toga činilo da samo pletu mrežu i dosadnim dodavanjima testiraju živce crno-bijelih. Očigledno da su ih izbacili iz takta, čim je Ibrahim Calagov atraktivno ostavio loptu Sergeju Terekovu, lijevi spoljni pobjegao Igoru Vujačiću, izbjegao ofsajd zamku i rutinski pogodio za prednost koju sastav Vladimira Fedotova igrom nije zaslužio.
Koketirao je tim Aleksandra Stanojevića sa boljim rezultatom, postavkom, energijom i brzinom stavio do znanja rivalu da se u Humskoj osjeća komotno, samo što mu je nešto nedostajalo. Završni udarac, pas u prostor, malo više odlučnost da se probije inače dobro organizovan defanzivni blok Sočija, u kome su povremeno stajala čak petorica fudbalera. Od mlakog udarca Filipa Holendera, preko kašnjenja Rikarda Gomeša na povratnu loptu razigranog Lazara Markovića, do manjka preciznosti u pokušajima glavom Vujačića i Slobodana Uroševića. Svaki put je domaćin ostajao nedorečen. Najbliži pogotku u prvom dijelu igre bio je poslije šuteva sa distance: „žabice“ Lazara Markovića i slobodnjaka Bibarsa Natha, s tim da je u obje situacije Soslan Džanaev opravdao odluku trenera Fedotova da, pomalo iznenađujuće, dobije povjerenje prije standardnog Nikolaja Zabolotnija.
Partizan je najčešće pokušavao preko krila – i to desnog, gdje je Lazar Marković odigrao jednu od najzrelijih evropskih utakmica za Partizan – međutim, utisak da je Gomeš bio otjeran od gola, a da se Natho ograničeno kretao u kavezu u koji su ga smjestili vezisti Sočija uticao je domaćin ne bude konkretan kao na većini utakmica ove sezone.
Početkom drugog poluvremena je bio. Šansa Slobodana Uroševića kao da je najavila da odbrana Sočija prije ili kasnije mora da popusti. Skoro sa istog mjesta odakle je lijevi bek pucao kao da pretvara poen u američkom, Miloš Jojić je poentirao u evropskom fudbalu. Poslije još jednog uvjerljivog prodora Marković i intervencije golmana Džanaeva lopta se odbila pred nekadašnjeg člana Borusije iz Dortmunda, a ovaj drugim golom u sezoni naplatio bolje Partizanovo izdanje u polju, vrativši dvomeč na početak.
Taman kad je publika očekivala konačan pritisak, a trener Aleksandar Stanojević uvođenjem Sejdube Sume umesto neučinkovitog Natha pokazao da ga zanima ofanziva, Soči je još jednom potvrdio da zna da igra na rezultat. Iskopao je šanac isred svog kaznenog prostora, odbio većinu ne baš smislenih napada Partizana i iz jedinog svog koji je bio opasan došao nadomak cilja. Samo jednom tokom revanša vezni red domaćina je dozvolio Kristijanu Noboi da kreira kao u majstorskoj radionici, Ekvadorac pasom na stranu napravio višak, Artur Jusupov zavrnuo na peterac, a Sereg Terekov drugim golom prijetio da izraste u junaka.
Prijetio, ali mu nije dao – Aleksandar Šćekić. Defanzivni vezista koga je Stanojević uveo da spriječi dotok lopti ka Noboi i istovremeno pokuša da iz prekida uradi nešto više, donio je domaćinu drugo izjednačenje i minut prije kraja izazvao erupciju oduševljenja na tribinama. Reprezentativac Crne Gore samo je „kresnuo“ loptu poslije kornera još jednog rezerviste, mladog Nikole Terzića, za produžetak drame.
Baš na krilma Terzića, više je Partizan pokazao u dodatnih 30 minuta, mada je i tad mogao da bude kažnjen za jedan defanzivni propust. Činjenica da je Aleksandar Popović ukrotio pokušaj rezervnog špica Sočija, Nikite Burmistrova donio mu je penale u kojima je njegov kolega Nemanja Stevanović bio jedan od heroja.
