Od 1918. godine Crna Gora živi okupaciju Crkve Srbije. Podsjetimo na neke činjenice. Dr Gavrilo Dožić, izdajnik Crne Gore i Crnogorske pravoslavne crkve, koji je bio poslanik i potpredsjednik zloglasne Podgoričke skupštine 1918, te zagovornik ukidanja države Crne Gore i autokefalne Crnogorske crkve, 1920. godine je u okupiranom Cetinjskom manastiru imenovan od strane državno-političkih i crkvenih vlasti Kraljevine SHS u Beogradu za mitropolita crnogorsko-primorskog Srpske pravoslavne crkve, odnosno Crkve Srbije.
Njegovom “svečanom” ustoličenju prisustvovao je, zajedno sa pripadnicima vojske okupatora, i okupatorski komandant Zetske divizijske oblasti general Miloš M. Mihailović. O tome postoje objavljene fotografije u beogradskom Ilustrovanom listu. Srpski general KSHS, Srbijanac Miloš M. Mihailović, počinio je masovne zločine u Crnoj Gori, zajedno sa svojim oficirima i soldatima.
Zašto ovo navodim? Zato da se shvati istorijska istina – da nam se istorija, što bi Marks rekao, ponavlja prvi put kao tragedija, drugi put kao farsa. I u tragediji i u farsi, Crna Gora strada.
Okupaciona SPC, alias Crkva Srbije, ranije je, preko Dožića itd, a mnogo kasnije i preko pokojnog Amfilohija, činila sve da Crna Gora postane gubernija zamišljene i lažne Velike Srbije i moskovskog imperijaliste. Danas to uživo rade Joanikije i srbočetnički jastreb Ljubiša-Metodije Ostojić.
Na nama je da kažemo i djelima potvrdimo:Neće moći, srbočetnici, kako ste zamislili, da Crnoj Gori i Crnogorcima nanosite samo zlo!
Svaki bedem postoji da bi se zaustavio talas invazije. Dok je pravih Crnogoraca – biće i naše vječne Crne Gore.
