Bez mjesta u Lukšićevom kabinetu ostali su dotadašnji potpredsjednik Vlade Svetozar Marović i ministri - turizma Predrag Nenezić, ekonomije Branko Vujović, evropskih integracija Gordana Đurović, uređenje prostora i zaštite životne sredine Branimir Gvozdenović, pravde Miraš Radović i poljoprivrede Milutin Simović.
Prema Zakonu o zaradama i drugim primanjima poslanika i funkcionera, predviđeno je da ministar, po prestanku funkcije, ostvaruje zaradu koju je primio u posljednjem mjesecu, pod uslovom da se ne može vratiti u privredno društvo, ustanovu, organ, odnosno organizaciju gdje je privremeno prestao da radi.
To pravo bivši ministri mogu da ostvaruju pola godine od prestanka funkcije, a izuzetno, još šest mjeseci, ukoliko u tom vremenu stiču pravo na penziju.Bivši ministri to pravo ostvaruju na osnovu ličnog zahtjeva, koji se podnosi najkasnije u roku od 30 dana od dana prestanka funkcije.
Nekadašnjim članovima Vlade prestaje pravo na šestomjesečnu zaradu prije isteka vremena kada oni to zatraže, kada se zaposle ili budu izabrani, imenovani, odnosno postavljeni na drugu funkciju na osnovu koje ostvaruje zaradu ili kad ostvare pravo na penziju.
Na osnovu ove odredbe pravo na šestomjesečno primanje neće imati dosadašnji ministri pravde i poljoprivrede, Radović i Simović.
Radović je, odmah nakon prestanka ministarske funkcije, izabran za sudiju Ustavnog suda Crne Gore, dok se Simović vratio u poslaničke klupe Demokratske partije socijalista.
Zakonom je propisano da bivši član Vlade nema pravo na šestomjesečnu zaradu ako je pravnosnažnom sudskom odlukom osuđen na kaznu zatvora bezuslovno, u trajanju od najmanje pola godine.
