Država i Opština Berane u svojim strateškim dokumentima poseban značaj pridaju razvoju stočarstva. U brojnim studijama naglašeno je da stočarsto predstavlja odskočnu dasku za brži prosperitet sjevernog regiona. Predstavnici Vlade su prilikom svake posjete Branama isticali da Ministarstvo poljoprivrede ulaže posebne napore da farmerima sa područja ove opštine obezbijedi povoljne uslove za dobar život na selu. Međutim, podaci sa terena ukazuju da još uvijek nijesu stvorene potrebne pogodnosti za podsticaj proizvodnje mesa, mlijeka i mliječnih proizvoda. Takođe, evidentno je da nema organizivanog otkupa tržnih viškova kada je sektor stočarstva u pitanju, što, po ocjenama farmera, u velikoj mjeri sputava jačanje poljoprivrednih gazdinstava.
Izostala odgovornost nadležnih, odgovarao samo Tomas Hodž
Od vladinih zvaničnika nikada nije stigao odgovor šta se ustvari desilo sa mljekarom "Zora" iako je Vlada Luksemburga Vladi Crne Gore nakon završetka projekta, ustupila 99,05 akcija fabrike. Koliko je poznato ni pravosudni organi nijesu reagovali po ovom pitanju i pored toga što je iz lokalne uprave u više navrata traženo da se preispitaju sva dešavanja koja su pratila propast mljekare "Zora". Zna se samo da je za sve propuste odgovarao jedino vođa projekta "Mednem" i nekadašnji direktor mljekare Škotlanđanin, Tomas Hodž, koji je nakon bjekstva uhapšen u Njemačkoj i isporučen Crnoj Gori na izdržavanje zatvorske kazne.
To najbolje posvjedočavaju dešavanja vezana za beransku mljekaru "Zora". Naime, ugovor o formiranju mljekare, čiji su akcionari bili Ministarstvo poljoprivrede, Agencija "Luks – divelopment" iz Luksemburga i udruženja poljoprivrednih proizvođača iz nekoliko sjevernih opština, potisan je 11. septembra 2002. godine uz obećanje da će u "Zori", uz otvaranje dvadesetak otkupnih centara i angažman brojnih farmera, uposliti preko sto radnika.Tada je saopšteno da je mljekara "Zora", uz ulaganja od oko deset miliona eura, izgrađena uz pomoć Vlade Luksemburga, te da će, između ostalog, kao jedina u Crnoj Gori proizvoditi takozvano UHT dugotrajno mlijeko u tetrapaku. Prilikom otvaranja rečeno je da je beranska mljekara projektovana za mjesečnu proizvodnju od oko milion i po litara mlijeka. Međutim, mljekara je i pored ovakvih najava u poslednjih 20 godina radila sa izuzetni malim kapacitetima, dužim prekidima i brojnim poteškoćama, daleko od onog što je obećavano. Većina mašina je prepuštena propadanju i odlasku u staro gvožđe, dok od proizvodnje dugotrajnog mlijeka nije bilo ništa, uz izgovor da to nije isplativo. Postoji osnovana sumnja da je dobar dio opreme otuđen pod misterioznim okolnostima.
Iz Udruženja stočara ističu da slučaj beranske mljekare ukazuje da uzroke zabrinjavajućeg stanja u mljekarskom sektoru treba tražiti u pogrešno vođenoj državnoj politici u oblasti poljoprivrede koja je, kako tvrde, zahvaljujući neadekvatnom otkupu tržnih viškova, desetkovala stočni fond na području beranske opštine.
“Svi znamo da je mljekara "Zora" mogla da radi znatno većim kapacitetom nego danas samo da je za tako nešto postojala dobra volja Vlade Crne Gore i ostalih državnih institucija. Ova mljekara je bila razvojna šansa čitavog kraja. Međutim, to očigledno nekome nije odgovaralo. Zato je, između ostalog, iz godine u godinu smanjivan otkup mlijeka, dok su brojni farmeri zbog niza otežavajućih okolnosti morali da rasformiraju svoja gazdinstva”, ističu iz Udruženja stočara i podsjećaju da je mljekaru 2012. godine za pola miliona eura, kupila danilovgradske kompanije "Montemilk Šimšić", i da ona sada upošljava svega nekoliko radnika.
Iz uprave "Zore" u zadnje vrijeme nijesu raspoloženi da daju bilo kakve informacije o rezultatima poslovanja, navodeći da bi to moglo negativno da utiče na njihove poslovne rezultate. Ranije je saopštavano da se u "Zori" proizvode dvije vrste sireva i dvije vrste kajmaka, dok se od proizvodnje UHT mlijeka odustalo zbog nerentabilnosti.
Na osnovu tih podataka izvodi se zaključak da mljekara u Beranama godišnje prerađuje 60 puta manje mlijeka u odnosu na ono što je obećano 2002. godine.
