Roditeljima polumaturanata Osnovne škole “Pavle Rovinski” iz Podgorice ponuđen je petodnevni aranžman za ekskurziju u Srbiji, koji po učeniku košta 450 eura. Organizator putovanja, turistička agencija “Inrut”, predvidio je boravak po dva dana u Novom Sadu i Beogradu, uz usputne posjete Zlatiboru prilikom dolaska i povratka.
Na prvi pogled, u pitanju je standardan ekskurzijski paket, no sadržaj programa (u koji je Portal Analitika imao uvid) otvara niz pitanja – prvenstveno zbog insistiranja na obilasku vjerskih objekata, koji je obavezan za sve učenike. U opisu aranžmana stoji da su svi obilasci uračunati u cijenu, što znači da učenici ne mogu birati žele li da učestvuju u njima ili ne.
Tako će se među znamenitostima koje će posjetiti, pored Petrovaradinske tvrđave, Kalemegdana, Ribarskog ostrva i gradskih jezgara, naći i Hram Svetog Save, Manastir Mileševa, Katedrala i Sinagoga u Novom Sadu, Bajrakli džamija…
Dodatnu konfuziju izaziva činjenica da je u programu i obilazak Beograda na vodi, kompleksa stambeno-poslovnih zgrada, čija turistička vrijednost nije jasna, a kulturno-istorijska nikakva. Nije pojašnjeno zašto je ovaj mondenski kvart uopšte uvršten među “znamenitosti” koje bi crnogorski osnovci trebalo da upoznaju. Jedina veza ovog naselja sa Crnom Gorom ostaje u sferi javnih spekulacija da su upravo tamo brojne nekretnine u vlasništvu crnogorskih funkcionera.
Predviđena je i posjeta djece etno selu Drvengrad, projektu reditelja Emira Kusturice. Zašto baš ono, a ne, recimo, etno selo Sirogojno, koje je poznato po autentičnoj arhitekturi i ručno izrađenim vunenim odjevnim predmetima, nije obrazloženo. Organizatori u opisu destinacije navode da je Drvengrad “sagradio naš proslavljeni filmski režiser Emir Kusturica”.Kako je Kusturica, koji je rođen u Bosni i Hercegovini, a ima srpsko državljanstvo, postao “naš” - nije objašnjeno.
U opisu putovanja stoji i da je Zlatibor, planirano usputno odredište, “jedan od najznačajnijih turističkih centara u Srbiji, vazdušna banja i skijalište”. No, upravo takve karakteristike (i impresivnije prirodne ljepote) posjeduju brojni crnogorski planinski masivi – od Durmitora i Bjelasice, do Komova. Ostaje nejasno da li je škola uopšte razmatrala mogućnost da ekskurzija bude organizovana unutar Crne Gore, gdje bi djeca mogla upoznati prirodne i kulturne znamenitosti sopstvene države.
Polumaturska ekskurzija trebalo bi da bude prilika da djeca u praksi upoznaju predjele i istorijske spomenike o kojima su učila. Nameće se pitanje kako će posjeta Beogradu na vodi i Kusturičinom Drvengradu doprinijeti toj svrsi, dok obavezni obilazak vjerskih objekata dodatno baca sjenku na smisao i ciljeve ovakvog školskog putovanja.
