Vršilac dužnosti direktora Obavještajno-bezbjednosnog direktorata (OBD) Ministarstva odbrane Aleksandar Šaranović podnio je ostavku na tu funkciju, saznaje Pobjeda iz više inostranih bezbjednosnih izvora.
Šaranović je imenovan na sjednici Vlade Crne Gore od 26. januara za vršioca dužnosti ključnog bezbjednosnog resora u Ministarstvu odbrane, uz članove Kolegijuma Obavještajno-bezbjednosnog direktorata, majora Radula Čovića i Ivice Simonovića.
Iz Ministarstva odbrane nije zvanično saopšteno zbog čega se Šaranović povukao sa funkcije nakon samo 35 dana od postavljenja.
(NE)PRISTOJNI NALOZI
Prema informacijama Pobjede, Šaranović nije dozvolio da se unutar njegovog resora sprovode kadrovske promjene po naredbama sa strane, prevashodno po upustvima iz vrha nove Vlade Crne Gore. Odbio je takođe da pravi negativne bezbjednosne ocjene za pojedine oficire Vojske Crne Gore koji iza sebe imaju značajne rezultate, ali su očito bili targetirani kao ljudi ,,bivše vlasti“.
Drugi izvor našeg lista napominje da je iz Generalnog sekretarijata Vlade na čijem je čelu Božidar Milonjić stigao i nepisani nalog da se provjere svi tenderi o nabavci oružja i opreme tokom posljednje četiri godine, i „da se nađu“ nepravilnosti ili naznake koruptivnih radnji.
Iako nije zapisano, nalozi iz vrha Vlade otkrivali su populističke namjere da se ,,iščačkaju“ bilo kakav kompromitujući podatak za bivšeg ministra odbrane Predraga Boškovića i članove njegovog rukovodećeg tima.
To je još jedan nalog koji suštinski nije u opisu posla Obavještajno-bezbjednosnog direktorata i Šaranović je to pokušao da objasni ,,nalogodavcima“ ovakvih poslova, tvrdeći da je zadatak OBD-a drugačiji i da ne treba da preuzima nadležnosti koje pripadaju tužilaštvu ili unutrašnjoj kontroli.
Za sada nema podataka da li je i ministarka Olivera Injac takođe insitirala na zadacima za koje je Aleksandar Šaranović smatrao da nijesu u opisu poslova obavještajne zajednice, ali je izvjesno da je nezadovoljstvo kod prvog čovjeka bezbjednosnog vojnog sektora bilo toliko da je – podnio ostavku mjesec dana nakon postavljenja.
AFERA ZA AFEROM
Ostavka Šaranovića još jedan je dokaz da je novo rukovodstvo Ministarstva odbrane napravilo niz propusta u kadrovskim namještenjima, da je postojala zlopotreba ovlašćenja za pristup tajnim podacima i da je time ozbiljno kompromitovan sistem vojne i nacionalne bezbjednosti
Pobjeda je već pisala o nezakonitim postupcima ministarke Olivere Injac. Prvo je, samo šest dana od ulaska u kabinet, 10. decembra, imenovala potpukovniika Veljka Mališića za državnog sekretara u Ministarstvu odbrane, bez prethodne odluke Savjeta za odbranu i bezbjednost o razrješenju oficira.
Time je Ministarstvo odbrane, prekršilo član 130 Ustava Crne Gore, Zakon o državnim službenicima i namještenicima i na kraju je - uprkos demantiju ministarke Injac, koji je suštinski potvrdio pisanje Pobjede - potpukovnik Mališić bio primoran da, desetak dana nakon pisanja našeg lista, sam podnese ostavku na funkciju državnog sekretara.
Dvije sedmice docnije, ministarka Injac je opet povukla potez pun kontroverzi, imenovanjem nekih ljudi u sam vrh vojnog obavještajnog sektora. Prije svega, postavljenjem majora Čovića za člana Kolegijuma OBD, bez prethodnih bezbjednosnih provjera. Da su one napravljene, svakako bi ministarka bila informisana da je major Čović svojeveremno, nakon provjere kontraobavještajne službe NATO, vraćen iz Poljske sa vojnih priprema za vježbu u Letoniji.
Kako je naš list već pisao, major Čović je uhvaćen u kršenju bezbjednosnih protokola, kada je na USB snimio i tako kompromitovao podatke o rasporedu jedinica NATO ,,koje su na isturenom prisustvu na Istoku“.
Uz sve te afere, Ministarstvo odbrane je, prema informacijama Pobjede, gotovo svakodnevno kršilO protokol o odobravanju pristupa tajnim podacima. Krug ljudi koji su mogli da koriste privilegovane podatke proširio se izborom Milana Kneževića za predsjednika Odbora za bezbjednost, pa su zapadni partneri počeli da šalju ozbiljna upozorenja zvaničnoj Podgorici.
INSPEKCIJA NOS-A
Nije bilo samo kriptovanih upozorenja. Specijalni tim NOS-a (Nato office of Security) došao je 24. februara u Podgoricu sa namjerom da se uvjeri da li crnogorski bezbjednosni sektor poštuje striktne protokole zaštite tajnih podataka i da li je bilo narušavanja procedure u izdavanju dozvola za pristup tajnim podacima koje bi trebalo da kontroliše Direkcija za zaštitu tajnih podtaka.
Tokom trodnevne ,,radne posjete“ stručnjaci NATO bili su u Ministarstvu odbrane, razgovarali sa ministarkom Oliverom Injac, v.d. direktorom OBD-a Šaranovićem, ali i sa potpredsjednikom Vlade i koordinatorom svih službi bezbjednosti Dritanom Abazovićem.
Nema zvaničnih objava da li je potpredsjednik Vlade morao ekspertima NOS-a da razjasni detalje afere „lažni diplomata“ i vlastite veze sa Stevanom Simijanovićem, čovjekom koji je uspio da se infiltrira u poslove pregovora o nabavci američke municije – bez prethodne saglasnosti ili provjere Ministarstva odbrane i partnera iz NATO. Za bezbjednosni sektor u Crnoj Gori je teška kompromitacija činjenica da je Simijanović, očito pripadnik najmanje jedne službe države koja je protivnik NATO, bio nezvanični „američki savjetnik“ u nabavci vojne opreme.
Poseban razgovor eksperti NOS-a su obavili sa Dejanom Vukšićem, v. d. direkora Agencije za nacionalnu bezbjednost, jer je prvi čovjek te kuće javno govorio da su službenici ANB-a nezakonito „palili povjerljive podatke“ na Žabljaku, ali i da je bilo neovlašćenog prisluškivanja.
Te izjave, koje je Vukšić uglavnom ekskluzivno davao isključivo koncernu Vijesti, sada su pod lupom bezbjednjaka iz NOS-a, jer prema NATO standardima ANB mora da koristi poseban server, da upotrebljava samo jedan originalni dokument, pa je nejasno koji su to klasifikovani papiri uništavani na sjeveru Crne Gore.
RAZGRADNJA SISTEMA
Kao što se i očekivalo iz crnogorsksog sektora bezbjednosti nije bilo nikakvih informacija, čak ni za lojalne vladine medije, o posjeti stručnjaka NATO, kao ni o brojnim pogrešnim kadrovskim namještenjima.
Izvjesno je, međutim, da su čelnici vojno-bezbjednosnog sektora u Crnoj Gori imali problema da zapadnim partnerima objasne motive nekih imenovanja, neselektivni pristup tajnim podacima ili infiltriranje špijuna Simijanovića u bezbjednosni sektor.
Ostavka Aleksandra Šaranovića, sada je šamar novoj vlasti. Još i gore: novi dokaz da se iza kulisa dešavaju politička prepucavanja i da traje rat unutar parlamentarne većine za kontrolu nad sektorom bezbjednosti. U tom ratu očito nema poštovanja pravila, osim jednog - da se sprovodi čistka profesionalaca lojalnih državi.
Sasvim je realno pretpostaviti da, sad već bivši, vržilac dužnosti direktora Obavještajno-bezbjednosnog sektora, čovjek sa više od dvije decenije staža u obavještajnoj zajednici, nije želio da bude statista u toj predstavi.
